- Dziurawiec inaczej nazywany jest zielem świętojańskim. Dawniej odstraszał złe moce. Rzekomo chroniły przed złymi boginkami podmieniającymi dzieci - mówi znawczyni ziół Joanna Małecka z Fundacji BioOgrody.

Dziurawiec rośnie na słonecznych i wilgotnych stanowiskach. Charakteryzuje się malutkimi, żółtymi kwiatuszkami, pokrytymi czarnymi kropeczkami, kwitnącymi od kwietnia do sierpnia. Nie ma specjalnych wymagań. Ziele można zbierać również ze stanowisk naturalnych, których sporo jest jeszcze w Polsce. Wystarczy się tylko rozejrzeć. Dziurawiec charakteryzuje się miłym zapachem. Dzięki barwie jest prawdziwą ozdobą ogrodu.
- Gdy popatrzymy na roślinę pod słońce, na liściach zauważymy małe dziurki. Są one tak naprawdę maleńkimi zbiorniczkami z olejkami eterycznymi.

Gdy zgnieciemy kwiaty, wydadzą one koralowy sok - informuje Małecka.
Dziurawiec korzystnie wpływa na układ pokarmowy, skutecznie łagodząc dolegliwości związane z zapaleniem żołądka lub jelit, biegunkami czy wrzodami lub nieżytem żołądka. Zawdzięcza to właściwościom antybakteryjnym.

- Natomiast zewnętrznie wyciągi olejowe z dziurawca działają rewelacyjnie na gojące się rany. W tym roku sporządziłam macerat z rośliny. Córka miała źle gojącą się ranę, po zastosowaniu maceratu rana bardzo szybko się zagoiła - mówi nasz ekspert.

Dziurawiec jest również dobry na depresję i nerwy. Działanie to wynika z zawartości hypercyny odpowiadającej za regulację poziomu serotoniny w organizmie, zwanej hormonem szczęścia. Ma wzmacniające działanie na cały układ nerwowy i doskonale sprawdza się w dolegliwościach związanych z bezsennością, menopauzą; działa relaksująco, łagodzi napięcie i zmniejsza wewnętrzny niepokój. Kwiaty dziurawca zwyczajnego działają wykrztuśnie, co ma niebagatelne znaczenie przy chorobach układu oddechowego, np. zapaleniu oskrzeli, kaszlu czy anginie.
(AJ)
Przełom nr 42 (1164) 22.10.2014