Wybierając się za granicę - musimy się liczyć z tym, że zachorujemy. Jeśli nie mamy ubezpieczenia, otrzymamy pomoc, jednak będziemy musieli za nią zapłacić. Dlatego jadąc poza granice Polski na wycieczkę, do szkoły, w podróż służbową, albo do rodziny lub znajomych, warto wyrobić obowiązującą od 2006 roku Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Jest honorowana we wszystkich krajach UE oraz w Islandii, Norwegii, Liechtensteinie i Szwajcarii.

Jak wyrobić
Wystarczy złożyć wniosek w Narodowym Funduszu Zdrowia. Gdy składamy go osobiście, kartę odbierzemy „od ręki". Możemy także przesłać wniosek pocztą. Wtedy musimy oznaczyć sposób odbioru karty: osobiście, za pośrednictwem osoby upoważnionej lub pocztą, na wskazany adres. Warunkiem otrzymania karty jest posiadanie prawa do świadczeń zdrowotnych na terenie Polski, przysługującego m.in. zatrudnionym na umowy o pracę lub zlecenie, emerytom i rencistom, bezrobotnym prowadzącym działalność gospodarczą.
Pamiętajmy, że możliwość korzystania na podstawie EKUZ ze świadczeń zdrowotnych wygasa wraz z utratą statusu osoby ubezpieczonej w ramach NFZ. W sytuacji, kiedy korzystaliśmy z niej, nie mając już do tego tytułu (bo na przykład rozwiązaliśmy umowę o pracę, a po 30 dniach od tego terminu ubezpieczenie ustało), NFZ będzie się ubiegał u nas o zwrot kosztów.
Od 1 czerwca tego roku wydłużony został dla pracujących oraz przedsiębiorców okres ważności karty - z 18 miesięcy do trzech lat. Ważne jest, by z jej wyrobieniem nie czekać do samego końca i nie załatwiać sprawy tuż przed wyjazdem, bo w sezonie kolejki są coraz większe.
W chrzanowskim punkcie ewidencyjnym Małopolskiego Oddziału NFZ (jest czynny w poniedziałki i czwartki - od godz. 8.15 do 15.45, oraz w piątki - od godz. 12 do godz. 15.45) w miniony piątek w kolejce czekało kilkanaście osób. Trzeba było odstać około półtorej godziny. Niektórzy mówili, że mieli problemy z przesłaniem wniosku przez internet, dlatego przynieśli go osobiście.

Co gwarantuje EKUZ
Za granicą, w wymienionych krajach mamy możliwość leczenia w placówkach powszechnego systemu ochrony zdrowia. Wyjeżdżając do konkretnego państwa, warto jednak sprawdzić, jakie są w nim pobierane opłaty za świadczenia zdrowotne, w tym zabiegi stomatologiczne. A także, w jakim stopniu pacjenci pokrywają koszty transportu medycznego i hospitalizacji. Są bowiem kraje, jak Francja, w których mimo posiadania EKUZ musimy ponieść pełne koszty leczenia, a potem ubiegać się o ich zwrot. Wniosek o zwrot składamy bezpośrednio w tych krajach, w miejscowych kasach chorych, albo zwracamy się o refundację do NFZ po powrocie do Polski.
Marek Oratowski
Przełom nr 23 (1398) 12.6.2019