Urodził się 7 września 1956 r. w Krakowie. Jego rodzina, zarówno ze strony matki - Teresy z Isakowiczów, jak i ojca - Jana Zaleskiego, pochodziła z Kresów Wschodnich. Miał też korzenie ormiańskie. To dlatego został duchownym obrządków łacińskiego i ormiańskiego.

Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Krakowie. W czasach PRL był działaczem opozycji antykomunistycznej. Był represjonowany przez komunistów. Dwukrotnie został dotkliwie pobity przez funkcjonariuszy SB.

Ksiądz opozycjonista

Z Chrzanowem był mocno związany. Tutaj trafił na praktykę jako diakon. Po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce, będąc diakonem parafii św. Mikołaja w Chrzanowie, włączył się w pomoc rodzinom internowanych. Kolportował też i przerzucał drugoobiegowe pisma.

Nigdy nie wahał się wyrażać swoich sądów, czasem bezkompromisowych, ale zawsze - z szacunkiem dla prawdy. Uważał, że prawdy nie należy ukrywać, choćby cena za jej głoszenie miała okazać się wysoka.

W 2006 r. za działalność opozycyjną ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Duszpasterz niepełnosprawnych

Ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski bardzo zaangażował się w działalność dobroczynną i pomoc niepełnosprawnymi. Od 1979 r. był uczestnikiem Ruchu "Wiara i Światło", skupiającym osoby z niepełnosprawnością intelektualną, ich rodziny i przyjaciół. W 1987 r. wraz ze Stanisławem Pruszyńskim i Zofią Tetelowską założył Fundację im. Brata Alberta w Radwanowicach pod Krakowem. Fundacja była dziełem jego życia. W ciągu 36 lat bardzo się rozwinęła. Obecnie prowadzi 38 placówek dla około 1200 podopiecznych: domy stałego pobytu, domy dziennego pobytu, warsztaty terapii zajęciowej, świetlice terapeutyczne, domy środowiskowe, domy pomocy społecznej. Kilka z nich działa w powiecie chrzanowskim - w Chrzanowie, Libiążu i Trzebini.

Ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski walczył z chorobą nowotworową. Jego stan pogorszył się przed świętami. Boże Narodzenie spędził w chrzanowskim szpitalu. Tam uczestniczył w pasterce. Po świętach jeszcze wrócił do Radwanowic, ale nie na długo. Zmarł 9 stycznia w godzinach przedpołudniowych na oddziale pulmonologii chrzanowskiego szpitala.

Wspominają księdza Tadeusza

„Ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski był jednym z tych naprawdę nielicznych ludzi, którzy nigdy nie bali się mówić tego, co naprawdę myślą. Wieloletni nieformalny rzecznik osób skrzywdzonych na różne sposoby w Kościele. Jako pierwszy mówił o lustracji, o skandalach seksualnych, o wykluczeniu. Jego głosu będzie naprawdę bardzo brakować, bo niewielu ma tyle odwagi i wiedzy, co on. Wielu, w wielu miejscach odetchnęło z ulgą, że nie będzie już tego, który wygarnia prawdę w oczy"

Tomasz Terlikowski, publicysta i działacz katolicki

„Ksiądz Tadeusz był dla wielu nie tylko duchowym przewodnikiem, ale również bliskim przyjacielem i opiekunem. Jego ciepło i otwartość sprawiały, że każdy, kto Go spotkał, czuł się wysłuchany i zrozumiany. Był człowiekiem niezwykle skromnym, którego działania zawsze były ukierunkowane na dobro innych, a on sam nie szukał przy tym rozgłosu.

Jego życie było pełne poświęcenia i głębokiej wiary w ludzkość, co czyniło go filarem wielu społeczności i grup, które miały szczęście go znać. Jego wpływ na życie osób z niepełnosprawnością intelektualną i ich rodzin był nieoceniony, a jego dziedzictwo będzie kontynuowane przez tych, których nauczył miłości, troski i wzajemnego szacunku".

Rodzina księdza Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego oraz Rada, Zarząd, pracownicy i podopieczni Fundacji im. Brata Alberta