Zasadniczo Książka Przynależności do Kasy Brackiej służyła do dokonywania wpisów dotyczących pracownika i jego rodziny, a przede wszystkim zapisywano w niej kwoty wpłacane do wspólnej kasy.

Kiedy jednak członek kasy kończył pracę, druk książki pozostawał w jego rękach i puste karty można było wykorzystać na ważne zapiski.

Tak właśnie spożytkował swoją książkę emerytowany górnik Galicyjskich Akcyjnych Zakładów Górniczych w Sierszy. Prowadził w niej zapiski dotyczące ogrodnictwa, a szczególnie uprawy georginii, ale na jednej ze stron opisał także niezwykłą wiosnę i lato 1921 roku.

Zapisał, że wyjątkowe upały dawały się we znaki nawet w nocy, a trawa zupełnie wyschła. Rolnicy zakończyli żniwa już na początku sierpnia, bo rośliny błyskawicznie wysychały. Według notatki deszcz tamtej wiosny i lata padał tylko dwa razy. Po stopnieniu śniegów w marcu temperatura szybko wzrastała, a opady pojawiły się raz w maju, a potem dopiero 3 lipca.

Więcej o pogodzie pan Michał nie napisał, bo w sierpniu urodziła mu się córka Marianna, co też oczywiście skrzętnie w książeczce kasy brackiej odnotował.
(l)

Przełom nr 25 (945) 23.06.2010