Graystones - może ten wypadek będzie lekcją życia dla wszystkich tych, którzy zatrzymali się na NFS. I myślą, że życie to jest właśnie gra. Zaliczają kolejny poziom, a jak nie wyjdzie - to restart. Tylko, że życie to nie gra. Tu nie ma restartu. Przykro, zginął człowiek. Bardzo młody człowiek, przed którym było tyle życia, przygód. Jemu już nikt życia nie wróci. Współczucia dal Jego rodziny. A wy wszyscy znajomi Grzegorza- wyciągnijcie z tego wypadku wnioski. Że brawura zabija. Że alkohol zabija. Że głupota też zabija. Nikt z nas nie jest doskonały. Ideałów nie ma. Młodość ma swoje prawa. Ale czy w ten sposób chcecie tą młodość przeżyć? Nie. Nie jestem stara. Mam 35 lat. Od 17 roku życia mam prawo jazdy. I wiecie co? Po raz pierwszy sama, bez pasażera /bez Taty/ pojechałam mając skończone lat 18. Po roku od otrzymania magicznego dokumentu, jakim jest prawko. I przez ten równy rok jeździłam jako kierowca, ale pod bacznym okiem mojego Taty. Nie dał mi wcześniej auta. Ufał mi - ale nie ufał innym kierowcą. A dziś.. Dziś młody człowiek dostaje prawko i na drugi dzień jego Rodziciel daje mu samochód. W związku z moją pracą w ciągu miesiąca przejeżdżam około 3000-4000 km. Widziałam już w swoim życiu wiele. Kilka razy przed oczami przebiegało mi swoje własne życie. Byłam o krok od tragedii. Bo komuś się spieszyło. Bo po co zatrzymywać się na czerwonym świetle. Bo po co zatrzymywać się na STOPie. Przecież trzeba wyprzedzać na trzeciego, na podwójnej ciągłej, na pasach i skrzyżowaniu... Nie. Nie twierdzę, że jestem święta. Ale są granice. Granice, które powinien nam wyznaczyć nasz własny rozum. Ponoć każdy go posiada. Ale tylko ponoć. Jestem w stanie wiele zrozumieć. Ale jazdy po alkoholu - nigdy.

Napisany przez ~kattebush, 19.03.2012 21:55