Budowa frezów do metalu

Frez to wieloostrzowe narzędzie ( kliknij tutaj aby zobaczyć ofertę frezów węglikowych artykulytechniczne.pl/frezy-weglikowe-palcowe-vhm.html ) , które wykonuje główny ruch obrotowy oraz posuwisty. Ostrza frezów do metalu posiadają na swojej powierzchni zewnętrznej nie ciągłe ostrza, które maja cykliczny kontakt z obrabianą powierzchnią co stanowi kolejną charakterystyczną cechę frezowania.

Należy jasno podkreślić, że frezy to narzędzia o bardzo skomplikowanej budowie. Można je podzielić głównie na jednolite, nasadzane lub składane. Najbardziej sztywną odmianą są frezy jednolite w których trzpień oraz ostrze wykonane są z tego samego kawałka materiału. Dzięki temu wyróżniają się one na tle pozostałych, bardzo dobrą sztywnością. Do ich zamocowania w maszynie należy posiadać jedynie oprawkę, która paruje się z trzpieniem. Frezy nasadzane to taki, które nie posiadają trzpienia. Dzięki temu, kiedy uszkodzi się narzędzie, wymianie podlegać będzie tylko ostrze, a trzpień może być użyty ponownie w innym pasującym frezie.

Najbardziej skomplikowane są frezy składane. Zbudowane one są z głowicy do której mocuje się w sposób mechaniczny płytki skrawające. Dużym plusem takiego rozwiązania jest fakt, że po uszkodzeniu narzędzia, wymiana ostrzy jest szybka i łatwa co znacznie oszczędza czas podczas procesu produkcyjnego.

Frezy do stali mocowane są do frezarek za pomocą specjalnych chwytów. Możemy rozróżnić dwa główne rodzaje : chwyt walcowy oraz chwyt stożkowy Morse’a. W przypadku chwytu walcowego, jest on stosowany do mniejszych średnic narzędzi, czyli tam, gdzie teoretycznie występują mniejsze siły skrawania oraz mniejsze obciążenia. W przypadku kiedy jednak spodziewamy się trudniejszych warunków pracy ( głównie dla większych średnic frezów), należy zastosować chwyt stożkowy Morse’a. Jest on zbieżny ku tylnej części freza i zakończony jest płetwą, czyli płaską powierzchnią. To ona właśnie przenosi zwiększony moment obrotowy z frezarki podczas cięższej pracy.

Zasada pracy freza placowego

Podczas frezowania tak jak w przypadku innych procesów obróbki skrawaniem mogą pojawiać się wióry. Szczególnie te długie są niebezpiecznie, ponieważ potrafią uszkodzić obrabianą powierzchnię lub zwiększyć siłę skrawania, kiedy owiną się wokół freza. Z tego powodu frezy do frezarek są wyposażone w specjalne łamacze wióra. Są to po prostu zeszlifowane rowki na powierzchni krawędzi skrawających. Mogą one mieć kształty prostokątne lub faliste.

Ważne jest, że są one przesunięte względem siebie na kolejnych ostrzach co powoduje rozdzielenie wióra. Takie frezy stosowane są dla obróbki zgrubnej, gdzie usuwa się duży naddatek materiału i spodziewany jest długi oraz szeroki wiór. W obróbce wykończeniowej, są one rzadko spotykane, dlatego, że łamacze wióra powodują większą chropowatość obrabianej powierzchni.

Bardzo ważnym aspektem w budowie ostrzy frezów są ich kąty natarcia. Należy pamiętać bowiem, że frez do metalu pracuje w sposób przerywany. Oznacza to, że każde ostrze w sposób cykliczny uderza w obrabiany element co może powodować liczne uszkodzenia oraz wykruszenia ostrzy. W celu zabezpieczenia freza przed takimi uszkodzeniami stosuje się ujemne kąty natarcia. W takiej sytuacji, podczas skrawania ostrze nie uderza w materiał swoim narożem narażonym najbardziej na wykruszenie, a najdalej wysuniętą krawędzią co znacznie obniża naprężenia na ostrzach.

We frezach możemy spotkać różną liczbę ostrzy skrawających – najczęściej od 1 do 4. Ich ilość w głównej mierze zależy od rodzaju obróbki jaki stosujemy. W przypadku obróbki zgrubnej, gdzie spodziewamy się większego wióra, stosuje się frezy z jednym ostrzem. Dzięki temu rowki wiórowe maja większa powierzchnię i skuteczniej odprowadzają wióry z miejsc pracy. Większą ilość ostrzy stosuje się w obróbce wykończeniowej, gdzie wióry są znacznie mniejsze, a zdecydowanie ważniejsza jest jakość powierzchni.