@jendrku , żadnych grzesznych myśli ani niecnych zamierzeń , na prawdę nie ma moim poście.

Wpis że film 50-twarzy Greya jest dla grzecznych panienek,powinien brzmieć dla grzesznych panienek. A co do ks.W.Gila to może po swojej parafii chodzić z podniesioną głową w przeciwieństwie co do niektórych swoich parafian.

Janie Nowaku - czy Ci się coś dzieje? Polecam dobrego psychiatrę.

Bo widzisz Andziu, ołtarz jest tylko przedmiotem kultu religijnego i można go odnawiać w nieskończoność. A człowiek jest istotą żywą i raczej do renowacji się nie nadaje. Najwyżej chwilowej. Ksiądz Gil jest legendą, dzięki Bogu jeszcze chodzącą. I sądzę, że ma jedną twarz - ale w kilkuset odsłonach wśród jego parafian. W końcu w parafii ten odnowiony ołtarz w kościele przynależy do księdza Gila, a nie odwrotnie. Wprawdzie ksiądz Gil uważałby, że przeciwnie. Więc wątek jest jak najbardziej prawidłowy i nie na miejscu jest to porównanie do "50 Twarzy Greya". Mam nadzieję, że ten passus popełniłaś niezamierzenie. A ten "Grey" może i jest dobry do poduszki.., dla grzecznych panienek.

Zamiast wątku "Ołtarz z Krystynowa" zrobił nam się warek "50 twarzy księdza Gila". ;-))

Andzia: może z tym scalaniem rozwiedzionych par małżeńskich w parafii księdza Gila lekko przesadziłem. Owszem, starał się te pary na powrót połączyć - gdy były w separacji i małżonkowie mieszkali oddzielnie. Bo jak po cywilnym rozwodzie, to już był bezsilny. Natomiast ten incydent przeciwko truciu powietrza przez ówczesne zakłady przemysłowe w okolicy, to nie był "grzeszek" księdza Gila. Naówczas to już była sprawa polityczna, a że ksiądz Gil zadziałał zasadnie - to miejskie czynniki partyjne po cichu przyznały mu rację. Czyli ówcześnie ksiądz proboszcz Gil z Krystynowa był prekursorem medialnej oraz w praktyce akcji ekologicznej. Może o szczegółach tej sprawy więcej nam napisze pani Alicja z Przełomu? Chociaż wtedy młodziutka była i ś.p. były burmistrz Adam Adamczyk (mieszkający w pobliżu) dla zabawy nosił małą Alunię na barana...

@jendrek , nie słyszałam o politycznych "grzeszkach" ks Gila. Ale dobrze że wspomniałeś te bezgotówkowe kolędy . To było i jest niespotykane. Zresztą ksiądz nigdy nie dorobił się samochodu. Jezdził na rowerze. ps >Nie dajmy się już prowokować pewnemu Panu na tym forum bo wkrótce znów znajdziemy się na obwodnicy Dąbrowy Tarnowskiej...

A widziałeś Ty pomnik Koniewa w Krakowie? A może pomnik Lenina w Nowej Hucie (także Kraków). A słyszałeś kiedy o ulicy Dzierżyńskiego, także w Krakowie? Wg Ciebie pewnie to zasługa tych z Trzebini. Z Tobą szkoda dyskutować, nic ciekawego nie wnosisz, tylko to samo w koło Macieju. To przynajmniej zapodaj tutaj, kto z Trzebini zasilał to źródło kadr komunistycznej bezpieki. Może Twój starszy sąsiad? Może z bliższej lub dalszej Twojej rodziny?

Panie jendrek a jaki stan faktyczny w czerwonej Trzebini? Bo pisze pan o tym co było. A stan faktyczny jest taki jak napisałem. No i od kogo zależy ten stan faktyczny? Prawda jest taka że žaden z twórców trzebińskiego przemysłu nie doczekał się żadnego upamiętnienia. Faktem jest również że obszar Trzebini to źródło kadr komunistycznej bezpieki, jak również faktem jest że pochodziło z m.in tego.miasteczka wielu TW. Z tym chce pan również dyskutować? Historii nie zmienicie ale musicie stanąć w prawdzie. A to co się u was dzieje to schizofrenia polityczno historyczna.

"staw": Nie lubię z Tobą dyskutować, boś monotematyczny i masz hopla na to - co czerwone i co prosowieckie. Jako pochodzący z Trzebini nie znasz historii tego miasta, a szkoda. Co do masowej schizofrenii - to pewnie u Ciebie. Ale przejdźmy do faktów. W kościele p.w. św.Barbary Trzebinia-Krystynów jest tablica z 1992 roku, ufundowana przez parafian. O treści: "1892 - 1992 Andrzejowi i Krystynie hr.Potockim FUNDATOROM KOŚCIOŁA, KLASZTORU I SZKOŁY. Parafianie, Krystynów 23.X.1992.". Natomiast w Sierszy: "W 1913 roku w parku odsłonięto pomnik upamiętniający właściciela Sierszy Andrzeja Potockiego. Był to obelisk z porfiru z Miękini na betonowej podstawie, zakończony spiżowym orłem. Na obelisku umieszczono medalion z popiersiem Andrzeja Potockiego wykonany przez Jana Nowaka, ucznia profesora Laszczki". Ten obelisk był jeszcze po II w.św., do 1960 r. Potem bezmyślnie go zdemontowano i na jego fundamentach postawiono ten hołdowniczy pomnik ku czci poległych żołnierzy radzieckich i poległych patriotów polskich.. Nie jest to winą rodowitych mieszkańców Trzebini i Sierszy - kieruj swoje dziwaczne skojarzenia do tej wielkiej trójki w Jałcie, co to Polskę w pacht oddała Stalinowi.

O pomysłach się pisze czy o faktach? No właśnie to owa schizofrenia polityczna i bezideowość lokalnych "elit" które nie dość że nie znają historii swojego kraju toni własnego miasta nie mówiąc o województwie.

Był pomysł nazwania szkoły w Krystynowie imieniem Potockich, ale zwyciężył Orzeł Biały.

Najśmieszniejsze jest to że w czerwonej Trzebini ulice jeszcze niedawni mieli Zawadzki , sowiecki zbrodniarz, 22 lipca, Janek Krasicki czy Kruczkowski a fundatorzy rozwoju tego miasteczka jak np rodzina Namiestnika Galicji hr. Andrzeja Potockiego nie doczekała się nawet nie ulicy ale i tablicy pamiątkowej w tym miasteczku żyje swojego rodzaju masowa.schizofrenia historyczna.

Wszystko prawda, co opisała Andzia. Znam także kilka/kilkanaście dobrych uczynków proboszcza Gila, jak to na prawdziwego księdza przystało. Także pewien incydent natury politycznej popełniony przez księdza Gila z końca lat 70' min.wieku. Ówczesny dyrektor Z.S.O. "Górka " o mało co nie nabawił się zawału serca, a wtedy księdzu Gilowi pomagał redaktor Janusz Hańderek z Gazety Krakowskiej. W pewnych sprawach ksiądz Gil był nieco kontrowersyjny, jak np. te pierwsze komunie w czasie Świąt Wielkanocnych (a te Święta niekiedy bywają w marcu, gdy jeszcze śnieg leży), czy też scalanie rozwiedzionych par małżeńskich - co nie zawsze było i jest możliwe. No i chodząc po kolędzie nie zbierał datków pieniężnych, jeżeli już - to prosił o dobrowolne złożenie w kościele. Przez szacunek do obecnego proboszcza w Krystynowie, nie opiszę sytuacji, jak to inny proboszcz próbował wyrzucić księdza Gila ze skromnego pokoiku w zbudowanej z jego inicjatywy budynku plebanii. Poprzednio nie było plebanówki. Ale społeczność parafialna Krystynowa spisała się na medal, ksiądz Gil pozostał jako rezydent - a tego wrednego młodszego proboszcza gdzieś tam przeniesiono. Pewnie w tej obronie była zaangażowana nasza Pani Alicja, także krystynianka od urodzenia. Czy te moje enuncjacje są znane Andzi? Jak jeszcze młódka, to i nieznane.

Bardzo sympatyczne wspomnienie. Dziękujemy!

Ksiądz Władysław Gil to prawdziwy KSIĄDZ KATOLICKI. Taki jakich nie spotkałam już nigdy. W Krystynowie , w latach 90 -tych , kiedy Gil był proboszczem i mieszkał w starej "kapelance" , jego gospodynią była urocza staruszka Pani Rózia . Gotowało się wtedy zupy dla mieszkańców pobliskich baraków ( opieka społeczna nie była w tych czasach tak powszechna i tak dofinansowana jak dziś ) . Ksiądz Gil zapraszał pielgrzymów z Ukrainy. Starych , biednych ludzi spod Lwowa którzy zostali na swojej rodzinnej ziemi . Do dziś wspominamy opowieści nieżyjącej już Pani Borowieckiej , której za swoją ukraińską EMERYTURĘ nie stać było na zakup śledzia na lwowskim targowisku. Długo maja rodzina utrzymywała kontakt z ta panią. Wysłaliśmy jej nawet sporo dolarów na ręce kanclerza katedry lwowskiej ... które zaginęły na dłuugie miesiące. Historia zakończyła się happy endem ale przykry osad pozostał. Muszę przeszukać rodzinne fotografie bo jest wśród nich zdjęcie mojej babci Helenki (rocznik 1910 ) w ogromnej grupie maluchów z ochronki z Krystynowa. Jak znajdę - umieszczę na Przełomie.