Natomiast w moim otoczeniu, przewodniczący "dymał" na stanowisku pracownika produkcji, od czasu do czasu organizując godziny związkowe, żeby coś korzystnego ustalić i starać się to ugrać u pracodawcy. Nie można wszystkich związkowców jedną miarą mierzyć. W Kopalniach, Rafinerii, Elektrowniach i ogólnie w byłych państwowych molochach z pewnością tak jest, ale nie wszędzie. To, że występują takie patologie, to nie znaczy, że związki zawodowe są zbędne. Tak piszą CI, którzy prowadzą swoją działalność, są kierownikami/dyrektorami itp., lub dobrzy fachowcy przebierający w ofertach pracy, bądź ludzie potrafiący walczyć o swoje prawa. Pamiętajcie jednak, że nie każdy potrafi iść do szefa i prosto z mostu mu powiedzieć, co go boli, że che podwyżkę, że są jakieś nieprawidłowości. A jak już się zdobędą to nie zawszy potrafią wyartykułować to, co chcieliby zakomunikować. Właśnie "interesy" tych ludzi reprezentują związki. Najgorsze jest to, że niektórzy z tych ludzi tak się boją, że najpierw przychodzili do związków się poskarżyć, a później prosili, żeby nie interweniować bo się boją konsekwencji. Jaka presja i napięta atmosfera musiała panować w ich otoczeniu. W mojej firmie na 40 ludzi, tylko 4-5 osób (ze mną łącznie) potrafi "walnąć" staremu w twarz, że mało zarabiam, albo, że tego nie powinienem robić bo jest niezgodne z prawem. W poprzedniej na 20, tylko dwóch (też łącznie ze mną) szczerze z szefem rozmawiali, co się nam nie podoba. Reszta skuliła uszy. Oczywiście między sobą jak rozmawialiśmy to mnie popierali. Reasumując: uważam, że związki zawodowe są potrzebne, ale powinny działać na innych zasadach i przede wszystkim, utrzymywać się tylko ze swoich składek.

Napisany przez ~amster, 18.09.2011 22:01