specjalnie dla kpt. Bolsa --------- DYLEMAT (wg opowieści wujka Ignasia) W tej kamienicy, w której syn mój razem ze mną żył – Drewniane schody, brudne ściany, kibla biel – Mieszkał przez ścianę jakiś podejrzany dla mnie typ, No, ale ja byłem w AK – a on w AL. Na schodach mijaliśmy się nie mówiąc sobie nic. Dopóki noża w brzuch nie wsadzi – wszystko gra! A wszystko nas dzieliło – łączył nienawistny fryc, No, ale tamten był w AL – a ja w AK. Spotkania nielegalne tam za ścianą raz po raz, A ja nic na to nie poradzę, choć w łeb strzel! Bo przecież Niemca nie nasadzę na sowiecki zjazd, Nawet jeżeli ja w AK, a on w AL! W tym czasie syn mój, Józef, znikał z domu dzień z dniem, A od nieszczęścia strzegłem go, Bóg prawdę zna! Wtem widzę: stoi w drzwiach sąsiada z rozpalonym łbem, Choć tamten przecież był w AL – a ja w AK. Zerżnąłem pasem syna, miał już siedemnaście lat, Najlepszy wiek, żeby najgłupszy wybrać cel. – Chcesz walczyć – walcz! Ale jak Polak, nie jak kat! Przecież twój ojciec jest w AK – a on w AL! Syn spojrzał na mnie i powiada, że chce Niemca bić I że Polaka powołanie dobrze zna – A w czyim spełni je imieniu – nie robi mu nic, Że był w AL – więc może też być i w AK. A czas się zbliżał, każdy czuł, że już nam ziemia drży I okna domów cięły świat jak okna cel! Tamci do lasu szli, a na ulice szliśmy my, Bo my w AK – a oni byli wszak w AL! No i się stało, co się stało, co się miało stać, I syn mój zginął – ciężko rzec – pierwszego dnia. Nie trzeba było mi chłopaka do Powstania brać, No, ale nie był już w AL – już był w AK. Ktoś powie – nie on jeden! Tak, lecz dla mnie właśnie on! Nieszczęścia jakoś sprawiedliwiej, Boże – dziel! Byleby żył! Za wcześnie Panie Twój ogląda tron! Byleby żył! Niechby już sobie był w AL! Jacek Kaczmarski 1980

Napisany przez Szaman, 19.06.2019 20:14