Cześć Marcin, Znam Cię świetnie, ale niestety tylko z opowiadań mojej Żony, której Jesteś Przyjacielem. I to nie tylko z opowiadań z ostatnich dwóch dni... W środę spotkamy się osobiście, niestety nie będziemy już mogli pogadać. Jeżeli tam, gdzie Jesteś teraz masz dostęp do internetu i Czytasz te wpisy to zignoruj tych wszystkich, którzy nawet teraz próbują Tobie dokuczać. Życz im jak najlepiej, tak jak zawsze wszystkim życzyłeś, bo Taki po prostu Byłeś. Szkoda, wielka szkoda, że nie zdążyłeś sprzedać tego motocykla, ale równie dobrze mogłeś spaść ze schodów... Nawet przez sekundę nie przyszło nam na myśl, żeby potępiać Cię za to, że Jechałeś motocyklem. Tylko duży, wielki, ogromny żal, że już nie Jesteś tu z nami. Mam nadzieję, że w środę będzie nas dużo, bardzo dużo. Jak widzisz, Twój wypadek sprowokował tutaj lekką kłótnię o to Kto i Czym może przyjechać żeby Ciebie pożegnać. Tymczasem prawda jest taka, że gdybyś to Ty miał pożegnać innego motocyklistę, to pewnie nie miałoby dla Ciebie znaczenia czym przyjedziesz, ale chciałbyś tam być. A pewnie też przyjechałbyś do motocyklisty motocyklem, bo taki to już światek. Dlatego kompletnie nie rozumiem tych zakazów, które ktoś Tobie bliski próbuje wprowadzać na tą przykrą okoliczność. Przecież Ty masz wielu znajomych z różnych kręgów i każdy z nich chciałby Ciebie pożegnać... Każdy na swój sposób. To przecież dla Ciebie jest to pożegnanie i każdy, kto Ciebie znał niech będzie w kościele i na cmentarzu, bo chcemy być wszyscy, naprawdę wszyscy. A Twoi najbliżsi będą Ciebie długo opłakiwali później w dobranym przez siebie gronie. Z całym szacunkiem i pełnymi kondolencjami dla Rodziny, bądźmy wszyscy, i samochodem, jak ja, i motocyklami i pks-em, każdy jak uzna, ale zróbmy Tobie, Marcinie takie pożegnanie na jakie zasłużyłeś będąc tym, KIM BYŁEŚ. Szacunek i do zobaczenia... ... ... Tomek.

Napisany przez ~tomepac, 05.05.2009 01:08