Już jakiś czas temu, widziałem fotkę tej pani, ale była inna! Taka kolorowa, duża, pięknie obrobiona, aż radość było na nią patrzeć, na tą fotkę! Siedziałem patrzyłem i oka nie mogłem oderwać od monitora, dopiero moja Pani się tym zainteresowała! Dzisiaj fotka inna, taka czarno biała, smutna jak z nekrologu! Moja Pani mówi – możesz patrzeć! Chodzi i podśpiewuje, naśladując ś.p. Wojtusia – „Jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy. Jeszcze któregoś rana odbijemy się od ściany. Jeszcze wiosenne deszcze obudzą ruń zieloną. Jeszcze zimowe śmiecie na ogniskach wiosny spłoną. Jeszcze w zielone gramy, jeszcze wzrok nam się pali. Jeszcze się nam ukłonią ci, co palcem wygrażali!!! My możemy być w kłopocie, ale na rozpaczy dnie jeszcze nie, długo nie!!!…”. Kończ te bazgroły, bo ci obiad wystygnie! ZARAZA!!!

Napisany przez Jan Nawak, 24.10.2020 15:26