Moim zdaniem

Jak się powiedziało A, to trzeba zrobić wszystko, żeby na tym nie skończyć. Zawsze irytowało mnie, gdy ktoś chwalił się czymś, co zaledwie rozgrzebał. Mam nadzieję, że w przypadku szkoleń, organizowanych przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Alwerni, tak nie będzie.

Tydzień temu zadałem proste pytanie kierowniczce tej jednostki: czy przeszkolone osoby, zainteresowane m.in. obsługą komputera, kasy fiskalnej i bukieciarstwem, będą mogły liczyć na pomoc w znalezieniu pracy? Odpowiedź brzmiała: „W tym momencie trudno to zadeklarować. Szkolenie niewątpliwie zwiększy ich szansę na zatrudnienie”. Jakbym usłyszał: „Gdy wyjrzy słońce, będzie cieplej”.

zadzwoniłem do chrzanowskiego „pośredniaka”. Jerzy Kasprzyk, zastępca dyrektora, stwierdził, że chciałby otrzymywać od OPS-ów informacje o konkretnych przeszkolonych osobach. I nie chodzi tutaj o żaden obowiązek, lecz o wspólny cel: rzeczywiste pomaganie długotrwale bezrobotnym, często zrezygnowanym ludziom, w odnalezieniu się na rynku pracy; przekonanie ich, że są potrzebni, że jeszcze mogą odnieść swój mały sukces zawodowy.

W kolejnej rozmowie z kierowniczką alwerniańskiego MOPS-u usłyszałem od niej: „Nie widzę przeszkód, żeby informacje o przeszkolonych osobach przesłać do urzędu pracy”. Pozostałem z głębokim przekonaniem, że w ogóle się nie zrozumieliśmy.

Nie chodzi przecież o urzędowy brak przeszkód, lecz o inicjatywę; o takie wspólne działanie, żeby bezrobotna klientka MOPS-u nie została na ulicy ze świstkiem papieru z adnotacją: „Przeszkolona bukieciarka, nadaje się do pracy w kwiaciarni”. Potem wygrzebała z kieszeni dwa złote na busa do domu. I z tego wszystkiego, za ostatnie już trzy złote, napiła się do poduchy wiśniowej nalewki z siarką.

Urzędnicy zaś skrupulatnie rozliczą się z projektu. Na którejś konferencji prasowej burmistrz pochwali się, jak to gmina pomaga stojącym nad przepaścią wyjść na prostą. Co niektórzy dziennikarze napiszą potem krótki pean na cześć tej gminy. A wciąż bezrobotna, choć dyplomowana bukieciarka, obudzi się, jak co rano, „na zakręcie”.
Łukasz Dulowski