Władysława Bronicka urodziła się w Trzebini w 1912 roku. Swoją edukację rozpoczęła w szkole ludowej pięcioklasowej, w klasie mieszanej w Trzebini wsi, w roku szkolnym 1919/1920.
W Trzebini funkcjonowało wówczas 15 szkół.

Więcej uczniów na wsi
Jednym z pierwszych aktów prawnych regulujących sprawy oświaty był wydany 7 lutego1919 dekret ,,O obowiązku szkolnym”. Wprowadzał on obowiązkową 7-letnią szkołę powszechną dla wszystkich dzieci od 7 do 14 roku życia i bezpłatną naukę. W miejscowościach, gdzie przez kolejne trzy lata było co najmniej 40 dzieci w wieku szkolnym, zakładano szkoły powszechne. Według spisu przeprowadzonego w 1926 roku, w Trzebini wsi zarejestrowanych zostało 495 dzieci, a dla porównania w Trzebini mieście 221 dzieci.
W Trzebini utworzono dwie siedmioklasowe szkoły powszechne, męską na bazie dawnej szkoły miejskiej i żeńską na terenie dawnej Trzebini wsi, w której nauki pobierała uczennica Władzia. Językiem nauczania we wszystkich placówkach był język polski, a w Trzebini i kilku innych miejscowościach prowadzono również naukę języka niemieckiego.

Pilni niejednostajnie
i w porządkach niedbali
Uczniowie kończący naukę w roku szkolnym 1920/21 w Szkole Ludowej w Trzebini wsi nie otrzymywali cenzurek z ocenami, lecz do rąk ich rodziców trafiały zawiadomienia szkolne. W nich zawarta była informacja o postępach w nauce na poszczególnych przedmiotach. Rodzice zobligowani byli własnoręcznym podpisem potwierdzić odczytanie tego zawiadomienia. Na pierwszym miejscu na liście osiągnięć stawiano zachowanie, które oceniano według następującej skali: chwalebne, zadawalające, odpowiednie, mniej odpowiednie i nieodpowiednie. Kolejnym kryterium oceny ucznia była pilność: wytrwała, zadawalająca, dostateczna, niejednostajna, mała. Następnie wymieniano przedmioty naukowe, za które można było otrzymać oceny: bardzo dobry, dobry, dostateczny, mierny, niedostateczny. Na koniec zaś porządek zewnętrzny ćwiczeń piśmiennych: bardzo staranny, staranny, mniej staranny, niestaranny, niedbały.

Nauce codziennej zadośćuczynili
W 1926 roku Władysława zakończyła swoją edukację w powszechnej szkole ludowej, a do rąk jej rodziców trafiło zawiadomienie szkolne z ocenionymi postępami w przedmiotach naukowych. Na odwrocie zawiadomienia stwierdzono: Na podstawie powyższych postępów uznaje się, że uczennica uczyniła zadość obowiązkowi uczęszczania na naukę codzienną.