- Na jaką pomoc mogę liczyć ze strony urzędu? – pyta bez owijania w bawełnę Wiesław Kościelniak, do którego należy malownicza choć niebezpieczna ruina naprzeciwko Szkoły Podstawowej w Balinie.

A po co pan to robi?
- A co pan sam tu najpierw zrobi? Bo pomoc wtedy będzie, jeśli zobaczymy, że coś się przy porządkowaniu ruszyło – odpowiada Urszula Palka.
Stanęło na tym, że właściciel wytnie w chaszczach drogę dla wozu technicznego. Pani wiceburmistrz natomiast zwróci się z prośbą do strażaków, by w ramach ćwiczeń zwalili dwa murowane szczyty budynku. Wtedy Wiesław Kościelniak już bez dyskusji uprzątnie gruz.

Zapraszam na otwarcie
Inny, niezamieszkany dom przy ul. Wyzwolenia w Balinie, został kompletnie rozszabrowany przez poszukiwaczy złomu.
– Jak tu kiedyś było pięknie! W tym pokoju się urodziłem i wychowałem – wspomina Ludwik Oleksiewicz, oprowadzając po zrujnowanych wnętrzach.
- Sam wszystko załatwię. Oczyszczę swoją działkę do jesieni, by na wiosnę przystąpić do wznoszenia nowego domu dla syna, bo dla siebie już mam. Zapraszam panią wiceburmistrz na otwarcie placu budowy – mówi właściciel.
Jan Staszczyk, do którego należy stojąca nieopodal rudera przy ul. Leopolda Staffa, też nie ma wygórowanych oczekiwań: – Tylko bym prosił o odbiór eternitu, a z całą resztą sobie już poradzę.

Właściciele poszukiwani
- Coś nam to uzgadnianie idzie za szybko – komentuje przebieg rozmów z właścicielami Urszula Palka. - Nie minęły dwie godziny, a już są zapewnienia o likwidacji kilku straszących domów.
- Ale twardy orzech do zgryzienia pozostał – zauważa sołtys Balina, Tadeusz Mikłas.
- Ściany tej wielkiej rudery na skrzyżowaniu Jaworznickiej i Pańskiej już wiele lat zagrażają przechodniom, a właścicieli wciąż nie udaje się odszukać. Może teraz i to wreszcie uda się załatwić – zaciera ręce sołtys.