Przeciętny Polak czyta z prędkością 140-240 słów na minutę, zaś rekordziści w szybkim czytaniu nawet 20.000 słów na minutę.
Badania wskazują, że szybkie czytanie pozwala na pełne zrozumienie tekstu, a w Polsce od wielu lat funkcjonują szkoły szybkiego czytania. Od 1998 roku organizowane są nawet Mistrzostwa w Szybkim Czytaniu. Przewodniczącym jury każdego roku jest prof. Jerzy Bralczyk. Oceniana jest efektywność czytania, którą mierzy się iloczynem tempa czytania i zrozumienia tekstu wyrażonego jako procent poprawnych odpowiedzi udzielonych w pytaniach do tekstu.
- Kurs rozpoczyna się od testów, pozwalających na określenie wyjściowej szybkości czytania, możliwości pamięci i kreatywności, które pozwolą na ukazanie postępu między stanem początkowym a tym, który osiąga się po zakończeniu kursu – wyjaśnia Gabriela Kędzierska, pracownik szkoły języków Impuls, która od maja prowadzić będzie w Trzebini kurs szybkiego czytania.
- Przeciętny człowiek podczas lektury mimowolnie popełnia szereg błędów czytelniczych. Przede wszystkim powraca wzrokiem do przeczytanego już tekstu, wymawia w myślach lub po cichu tekst, zatrzymuje na nim wzrok. Słuchacze uczą się jak wyeliminować te błędy oraz jak poszerzyć pole widzenia, czyli zakres postrzegania słów wokół określonego słowa w linijce tekstu oraz słów powyżej i poniżej linijki. U niewprawnych czytelników charakterystyczne jest koncentrowanie się na jednym słowie, dobry czytelnik obejmie wzrokiem grupę 3-5 słów, a zaawansowany o szerokim polu widzenia potrafi czytać całymi akapitami. Takie czytanie nosi nazwę czytania warstwowego, nielinearnego, a służy do szybkiego opracowania dokumentów, podręczników akademickich i licealnych oraz przygotowania referatów – relacjonuje pani Gabriela.
Kolejny etap nauki to opanowanie szybkiego, nielinearnego notowania. Technika ta oparta jest na zapisywaniu słów kluczowych, symboli, minirysunków i elementów przestrzennych oraz pozwala na szybsze zakodowanie tekstu. Słuchacze wzmacniają również pamięć przez wykorzystanie naturalnych zdolności zapamiętywania, zwanych mnemotechniką. Obejmuje ona: tworzenie skojarzeń, stosowanie haków pamięciowych, wykorzystywanie rymów i rytmów itp.
- Po nauce technik pamięciowych przechodzimy do tego, jak opóźnić proces zapominania poprzez ciągłą aktywizację pamięci oraz uczymy technik wzbudzania koncentracji – wyjaśnia G. Kędzierska.
- W takim nawale informacji i ogromnej masie publikacji, by być na bieżąco, należy szybko czytać. Jest to szczególnie przydatne dla studentów filologii, którzy w krótkim czasie muszą przeczytać wiele opracowań. Na pewno nie powinno się korzystać z tej umiejętności przy czytaniu literatury pięknej czy poezji. Powieści i wiersze czytamy dla przyjemności i wolne delektowanie się słowami pisarza czy poety zapewnia przeżycie estetyczne i rozrywkę – wyraża opinię dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej, Bogusława Głogowska.