Wiktor Cypcar został nowym starostą chrzanowskim. W tajnym głosowaniu poprało go 19 radnych. Jego kontrkandydat Tomasz Kikla, zaproponowany przez radnych z Ligi Polskich Rodzin przegrał z kretesem walkę o najważniejsze stanowisko w powiecie. Poprało go zaledwie sześciu radnych.
Nowy starosta zadeklarował:
- Zrobię wszystko, by integrować powiat chrzanowski, by gminy czuły się jego współgospodarzami. Będę łączył, a nie dzielił. Deklaruję uczciwość, czyste ręce i zapewniam, że jest mi obca spiskowa teoria dziejów.
Wicestarostą ponownie został Tadeusz Kołacz. Jego kandydaturę poparło 20 radnych. Kołacz jest personalnie jedynym łącznikiem pomiędzy dotychczasowym zarządem powiatu a nowo wybranym.
Starosta nie powołał nikogo na stanowisko etatowego członka zarządu, jak to było dotychczas. Zarząd nadal jest pięcioosobowy, ale trzej jego członkowie są nieetatowi. Do zarządu weszli: Alicja Woźniak, która obiecała, że wniesie do niego uśmiech i klasę, oraz Sławomir Luboń (prezes zarządu Miejskiego Centrum Medycznego sp. z o.o. w Libiążu) i Kazimierz Boroń z Chrzanowa.
Kalką z poprzedniej kadencji jest skład prezydium rady, na której czele stanął Stanisław Dusza, a jego zastępcami zostali Janusz Szczęśniak i Jan Burzej.
Skład rady powiatu chrzanowskiego w tej kadencji został odchudzony o połowę. Dotychczas radnych było 45, dziś jest tylko 25. Powiatem będzie rządzić koalicja, którą utworzyły ugrupowania: Wspólny Powiat (osiem mandatów), Praworządność i Sprawiedliwość (trzy mandaty), Porozumienie Lewicy Samorządowej (trzy mandaty), Niezależność (jeden mandat). Po drugiej stronie sceny politycznej znaleźli się radni z SLD-UP (sześć mandatów) i Ligi Polskich Rodzin (pięć mandatów). Miejmy nadzieję, że koalicja, która powstała w samorządzie powiatowym, będzie trwalsza niż węzeł małżeński.

Wiktor Cypcar ma 52 lata, urodził się w Prudniku na Opolszczyźnie. Gdy miał cztery lata wraz z rodzicami przeprowadził się do Nysy. Ukończył wydział chemii na Uniwersytecie Jagiellońskim i szkolenie z zakresu zarządzania kadrami we Francji. Po studiach rozpoczął pracę w Płockiej Petrochemii, z którą związał się zawodowo w latach 1974 – 1980. Potem przeprowadził się do Leska (Bieszczady), gdzie prowadził działalność handlową. Przez rok uczył w Szkole Podstawowej w Uherce wychowania fizycznego oraz chemii. Pracował też w Instytucie Chemii Nieorganicznej w Gliwicach. Od 1990 do 1994 roku swe losy zawodowe związał z Zakładami Chemicznymi Alwernia S.A. Od 1994 roku przez kolejne dwie kadencje był burmistrzem Alwerni.
Ma żonę Grażynę i dwójkę dzieci: 16-letnią Anię i 8-letniego Bartosza.