Warto bowiem pamiętać, że - jak się uważa - z afrykańskich kolonii w imieniu Francji walczyło w I wojnie 180 tys. żołnierzy a 30 tys. z nich zginęło.

Alfa wcześniej nie opuszczał swojej wioski. Nagle znalazł się na froncie, na innym kontynencie. Pewnego dnia jego ranny towarzysz, mając świadomość, że to już koniec, błaga przyjaciela, by go dobił. Alfa nie potrafi. Ranny umiera w męczarniach, a naszego bohater zaczynają gnębić wyrzuty sumienia.

By odkupić winę, zaczyna brutalnie, rytualnie, mordować wrogów. Początkowo współwalczący widzą w nim bohatera, z biegiem czasu i kolejnymi morderstwami, zmieniają zdanie.

Ale czy Alfa znajduje odkupienie?

Bogiem a prawdą, postąpiłem w sposób nieludzki. Nie posłuchałem swojego przyjaciela, posłuchałem wroga. Toteż gdy chwytam wroga z naprzeciwka, gdy czytam w jego niebieskich oczach wrzaski, których jego usta nie mogą wyrzucić w wojenne niebo, gdy jego otwarty brzuch jest już tylko miazgą surowego mięsa, doganiam stracony czas, dobijam wroga. Po drugim błaganiu jego oczu podrzynam mu gardło jak owcom składanym w ofierze. To, czego nie zrobiłem dla Mademby Diopa, robię dla niebieskookiego wroga. W imię odnalezionego człowieczeństwa - stwierdza.

Autor, David Diop jest francuskim pisarzem, historykiem literatury. Za "Bratnią duszę" otrzymał, jako pierwszy Francuz, Międzynarodowego Bookera w 2021 roku.