Bruno Księski (Piotr Głowacki) jest gwiazdą serialu detektywistycznego, którego fanem jest 10-letni Oskar (Iwo Rajski) mieszkający w rodzinnym domu dziecka. Dla Oskara Bruno to wzór nie tylko cwanego detektywa, ale i honorowego twardziela. Niestety rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej - Księski to krętacz i narcyz. Gdy jego notowania u publiczności pójdą w dół i Brunowi grozić będzie usunięcie z serialu, jedynym ratunkiem stanie się współpraca z Oskarem. Oskar pragnie rozwiązać zagadkę zostawioną przez jego rodziców.
Przed kamerkami mediów społecznościowych Bruno będzie mu pomagał, tak naprawdę pragnąc jak najszybciej pozbyć się chłopca. Pomysł wydaje się samograjem. Niestety twórcy osiedli na laurach i na samym pomyśle poprzestali. Wiele scen pozbawionych jest życia i emocji, których nie zastąpi nachalnie stosowana muzyka. Przemiany postaci i sytuacji wychodzą mechanicznie, w związku z czym mamy do czynienia raczej z feerią niewykorzystanych możliwości niż z przeżytą historią. Z szansy na komiczno-przygodowe kino została tylko błyskotka.