PALIWA RAFINERIA ZAPŁACI GRZYWNĘ ZA PRODUKCJĘ BIOPALIW BEZ NORMY JAKOŚCIOWEJ Będzie kara dla Trzebini ■ Za opóźnienie urzędników zapłaci producent ■ Wciąż nie ma normy ani nowej ustawy ■ Naszych producentów czekają problemy z eksportem Resort gospodarki kierowany przez ministra Piotra Woźniaka wciąż nie wydał rozporządzenia określającego normę jakościową dla biopaliw. Na rafinerię w Trzebini, jedynego polskiego producenta biodiesla, zostanie nałożona kara pieniężna za sprzedaż tego paliwa. O takiej ewentualności GP informowała już 26 lipca. Trzebinia brała wówczas pod uwagę prewencyjne wstrzymanie produkcji, ale nie zrobiła tego w obawie przed gigantycznymi stratami i w konsekwencji perspektywą upadłości. Nieubłagany regulator W ubiegłym tygodniu spółka otrzymała pismo z Urzędu Regulacji Energetyki (URE) o zakończeniu postępowania dowodowego. URE zarzuca firmie, że wprowadziła do obrotu olej napędowy z 20-procentowym dodatkiem estrów metylowych z naruszeniem warunków koncesji, tj. że sprzedaje paliwo, dla którego nie określono parametrów jakościowych. Maksymalna kara w takim przypadku może sięgnąć 15 proc. przychodów za ubiegły rok. Rafineria musiałaby wówczas zapłacić ok. 100 mln zł. Ile faktycznie zapłaci, okaże się w przyszłym tygodniu, gdy minie czas dany spółce na zapoznanie się z zebranym przez URE materiałem dowodowym. URE ponadto odmówił wyznaczenia rozprawy administracyjnej, której domaga się Trzebinia dla udowodnienia swoich racji. Spóźniona norma Przedstawiciele rafinerii argumentują, że jakość produkowanego biodiesla spełnia dyrektywy unijne. Ich zdaniem, zastępują one brakującą polską normę, która już dawno powinna być określona przez rozporządzenie Ministerstwa Gospodarki. Według rafinerii, to właśnie opieszałość urzędników resortu jest przyczyną obecnego starcia spółki z URE. – Jeśli rozporządzenie nie pojawi się szybko, a rafineria będzie musiała przerwać produkcję i zwolnić pracowników, potraktujemy to jako rezultat zaniechania legislacyjnego. W ostatecznym rozrachunku konsekwencje poniesie skarb państwa – ostrzega Grażyna Kuś-Jach, członek zarządu Trzebini. CZEKANIE NA USTAWĘ I NORMĘ JAKOŚCIOWĄ Rozporządzenie mające określić wymogi jakościowe dla biopaliwa ciekłego, zawierającego ponad 5 proc. biokomponentów, miało znaleźć się w nowej ustawie o biopaliwach, nad którą wciąż pracuje Sejm. Zastąpi ona uchwaloną w październiku 2003 roku ustawę o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych. Początkowo rząd chciał poprzestać tylko na jej nowelizacji. Okazało się jednak, że koniecznych zmian jest tak wiele, iż trzeba przygotować zupełnie nowy projekt. W tej sytuacji wytwarzająca estry Trzebinia nie chciała czekać i rozpoczęła sprzedaż biodiesla z 20-procentowym dodatkiem biokomponentów, produkowanego w oparciu o normę europejską. Robi to jednak na niewielką skalę, rozprowadzając go do lokalnych firm transportowych i sprzedając w detalu na własnej stacji paliw. Na określające normy jakościowe dla biopaliw rozporządzenie rynek czeka od dwóch lat. Czy teraz można liczyć na przyspieszenie prac w resorcie gospodarki? Henryk Zamojski, wiceprezes Polskiej Izby Biopaliw, twierdzi, że rozporządzenie może pokazać się jeszcze w sierpniu. – Polska delegacja, która w ubiegłym tygodniu negocjowała szczegóły przepisów w Brukseli, dostała wolną rękę. Potrzebne są jedynie drobne korekty, wprowadzenie ich zabierze niewiele czasu – mówi Zamojski. Ale Zbigniew Kamieński, wicedyrektor departamentu energetyki Ministerstwa Gospodarki, jest nieco bardziej sceptyczny. – Owszem, wszystko jest gotowe, przygotowaliśmy ostateczny projekt dla Komisji Europejskiej. Ale sierpień jest miesiącem wakacyjnym, więc rozporządzenia należy spodziewać się we wrześniu. Przeszacowany eksport Wydanie rozporządzenia nie oznacza jednak, że producenci biokomponentów zaczną spać spokojnie. Coraz większe problemy pojawiają się w eksporcie estrów rzepakowych. Tymczasem właśnie na sprzedaż komponentów za granicę liczy 6 spółek, które już zainwestowały w budowę instalacji do ich produkcji. 6 firm przymierza się do produkcji biokomponentów rzepakowych: Skotan, Grupa Lotos, Elstar Oils, Polmos Wrocław, J&S Energy oraz Solvent Dwory. Obecnie głównym odbiorcą estrów są Niemcy, gdzie dotychczasowa sprzyjająca biopaliwom polityka fiskalna wywołała w branży boom. Zdolności produkcyjne tamtejszego rynku sięgnęły już 2 mln ton estrów rocznie, natomiast konsumpcja wyniosła 1,5 mln ton. Ponieważ coraz więcej tracił na tym budżet (zwolnienia podatkowe), od sierpnia wprowadzono podatek w wysokości 15 eurocentów dla mieszanek oleju napędowego z biokomponentami i 9 eurocentów dla czystych estrów. Opłaty w połączeniu z coraz większym nasyceniem rynku pogorszyły opłacalność interesu. 1 mln ton rocznie będzie można wytwarzać w 9 instalacjach, które zamierzają wybudować polskie firmy Problemy z tego powodu ma też Trzebinia: jej niemieccy odbiorcy szukają okazji do wycofania się z długoterminowych kontraktów, a jeden z nich domaga się renegocjacji zasad ustalania ceny. Cień nad ulgami Według Andrzeja Szczęśniaka, eksperta rynku paliw, niemieckie doświadczenia pokazują, co może zdarzyć się w przyszłości z biopaliwami w Polsce. – Po 2-3 latach od wprowadzenia biopaliw do obrotu okaże się, że budżet zbyt wiele traci na zwolnieniach podatkowych – uważa Andrzej Szczęśniak. Ekspert sądzi, że przyczyn opóźnień w pracach nad ustawą o biopaliwach należy szukać właśnie w Ministerstwie Finansów, które nie jest zainteresowane takim rozwojem rynku paliwowego. (...) Adam Woźniak adam.wozniak@infor.pl

Napisany przez ~~Czytelnik, 08.08.2006 07:34