1. Po pierwsze nie łudźmy się, że dzieci nic nie wiedzą. Każdy usłyszał słowa wojna, atak, zagrożenie od kolegów czy koleżanek. Nie udawajmy, że nic się nie dzieje, ale też nie włączajmy alarmów najwyższego stopnia.
2. Dobrze jest nazwać dzieciom to co się dzieje w nas - że czytamy informacje, że dyskutujemy z innymi, że w Ukrainie zaczęła się wojna. Nie oglądajmy z nimi filmików z ataków, chrońmy je przed obrazami wojny, ale nie ukrywajmy podstawowych faktów. Nie zapraszajmy dzieci do wspólnego śledzenia treści dla nich zbyt trudnych.
3. Jeżeli widzimy, że dziecko jest zbyt przytłoczone, nie rozumie zaistniałej sytuacji i buduje ona w nim lęk szukajmy treści, które pokażą sprawczość rodzica. Informujmy, że stoimy na straży ich bezpieczeństwa i zrobimy wszystko, żeby je uchronić przed złem.
4. Nazywajmy emocje. To naturalne, że ludzie często się boją, pozwól dziecku wylać swój strach, nie oceniaj a racjonalizuj.
5. Dużo przytulaj, uspokajaj i planujcie wspólne wyjścia czy wyjazdy. Niech obecna sytuacja nie ogranicza wizji spokojnej przyszłości.