Z Łukaszem Głuchem po polskich muzeach. Muzeum Broni Pancernej w Poznaniu

Z ARCHIWUM TYGODNIKA "PRZEŁOM". Na początek nowego cyklu moich reportaży chciałbym zaprosić Was do powstałego kilka lat temu oddziału Muzeum Wojska Polskiego, a konkretnie - do jego nowej siedziby.

W czterech halach wystawienniczych, połączonych potężnym zadaszeniem, możemy obejrzeć ogromną ilość sprzętu pancernego, głównie produkcji radzieckiej, będących na wyposażeniu polskiej armii, ale również armii brytyjskiej, amerykańskiej i niemieckiej. Ilość zgromadzonych tu pojazdów oraz ich nienaganny stan techniczny budzi szacunek. Wszystkie eksponaty są trzymane pod zadaszeniem (w czterech halach oraz na dziedzińcu), tak, że warunki atmosferyczne nie wpływają na ich stan, jak to ma miejsce w innych muzeach. Nawet pojazdy czekające na renowację czy "odświeżenie" mają swoje bezpieczne miejsce.

Całość ekspozycji jest bardzo przystępnie zaprezentowana. Mimo potężnych gabarytów zgromadzonych maszyn, nie ma większego problemu z obejrzeniem ich z każdej strony, a brak taśm oddzielających od zwiedzających pozwala na bliższe poznanie wszelkiej broni pancernej. Nad całością wystawy czuwa personel muzeum, który bardzo chętnie i uprzejmie udziela informacji o eksponatach, dostarcza ciekawostek oraz dba o porządek i bezpieczeństwo na halach.

Wśród eksponatów warto wspomnieć o niemieckim dziale samobieżnym StuG IV. W stanie odrestaurowanym zachowały się zaledwie 4 sztuki, z czego dwie znajdują się w polskich muzeach. Ciekawostką też są repliki polskiego samochodu pancernego wz.34 oraz francuskiego lekkiego czołgu Renault FT 17, które znajdowały się na wyposażeniu Wojska Polskiego w 1939 roku. Obejrzeć możemy również czołg T-34 znany z serialu "Czterej pancerni i pies". Jego pancerz został w kilku miejscach wycięty tak, aby była możliwość nakręcenia zdjęć wewnątrz pojazdu. Doskonale widać, jak gruby i potężny pancerz posiadał chyba najpopularniejszy czołg II wojny światowej.

Muzeum oferuje wiele multimedialnych prezentacji dotyczących wybranych egzemplarzy, które szczególnie dla najmłodszych mogą być dodatkowym bodźcem do poznawania historii broni pancernej.
Gorąco polecam to miejsce wszystkim miłośnikom historii, techniki i broni pancernej. Myślę, że nikt nie wyjdzie zawiedziony z tego muzeum.

Archiwum Przełomu nr 48/2020