Trzebinia prawie sto lat temu

Czarno-białe zdjęcie pokazuje dzisiejszą ulicę Narutowicza, oglądaną od strony Rynku w Trzebini.

Fotografia pochodzi ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego. Jest datowana na 1931 rok. W opisie czytamy: na rogu piekarnia p. Ajlisia i sklep z lakierami i farbami. Ten parterowy budynek już nie istnieje. Podobnie jak trzeci w kolejności, którego widać tylko mały fragment. Pozostałe kamienice zachowały się do dzisiaj.

WSPÓŁCZESNY WIDOK NA ULICĘ NARUTOWICZA W TRZEBINI

Przypomnijmy, że patron ulicy – Gabriel Narutowicz wygrał wybory prezydenckie 9 grudnia 1922 roku, natomiast 16 grudnia został zastrzelony przez powiązanego z endecją malarza Eligiusza Niewiadomskiego.

[ZT]55777[/ZT]

Co wiemy o trzebińskim Rynku z przekazów historycznych?

Przy trakcie krakowskim, na południe od dworu i kościoła parafialnego, wytyczono w ok. 1731 r. kwadratowy Rynek o boku długości ok. 72 m. Przy nim stanęły nowe domy, karczmy, waga, magazyny na kruszec, kuźnia, warsztat bednarski i ratusz wzmiankowany po raz pierwszy w 1792 r. W środku trzebińskiego Rynku znajdował się murowany, parterowy budynek sukiennic z ciekawą neogotycką attyką i dwoma gmerkami w kształcie chorągiewek, umieszczonymi po obu stronach budynku, zawierającymi datę 1716. W sukiennicach mieściło się dziewięć lokali sklepowych. Pierwotnie była to stacja dyliżansów na drodze wrocławskiej i być może „siedziba wagi trzebińskiej”, związanej z dystrybucją galmanu.