Cmentarz parafialny w Babicach jest najstarszym w gminie. Zapiski z ksiąg metrykalnych wspominają o pochówkach z XVIII wieku.

Prawdopodobnie, zanim powstał obecny cmentarz, zmarłych grzebano nieopodal kościoła parafialnego, ufundowanego w XVI stuleciu. Śladów tych pochówków próżno tam jednak szukać. Podobnie jak tych XVIII-wiecznych na cmentarzu.

Zdecydowana większość już nie istnieje. Na tych, które się częściowo zachowały, trudno odczytać jakiekolwiek informacje. Czas zrobił swoje. Na kamiennych tablicach widoczne są co najwyżej pojedyncze litery czy cyfry.

Podczas wędrówki po cmentarzu w oczy rzuca się plac wielkości małego boiska. Nie ma na nim nagrobków ani krzyży. Wśród traw można zobaczyć tabliczkę z napisem "Bezwzględny zakaz wysypywania śmieci".

Jak mówi pasjonat lokalnej historii, Mirosław Dudek z Babic, to właśnie tam, na niepoświęconej ziemi, chowani byli m.in. samobójcy.

- Czasem da się dostrzec jakąś wiązankę. W sumie mało kto z mieszkańców wie cokolwiek o tym miejscu - mówi Mirosław Dudek.

Potwierdzeniem jego słów są wspomnienia Ernesta Ruppika. Podaje w nich, że grób jego brata, Franciszka (zmarł w 1929 r.) znajduje się na niepoświęconej części cmentarza w Babicach, gdzie dawniej chowali samobójców i protestantów.