Profesor niezłomny z liceum w Chrzanowie. Gdy odmówił podpisania volkslisty, został skatowany

Mija dokładnie 60 lat od śmierci profesora Karola Hedwika. W czasie wojny uczył na tajnych kompletach. Po okupacji to jemu przypadło zadanie zorganizowania szkoły średniej w wyzwolonym Chrzanowie.

Jak czytamy w publikacji "Tajne nauczanie prowadzone przez nauczycieli Gimnazjum i Liceum im. Stanisława Staszica w Chrzanowie", Karol Hedwik urodził się 24 października 1893 r. w Bochni. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim filologię klasyczną ze specjalizacją łaciny i germanistyki. Prace pedagogiczną rozpoczął w rodzimej Bochni, skąd przeniósł się do chrzanowskiego liceum, w którym uczył w latach 1918-39 oraz 1945-52. Wykładał język polski, niemiecki i łacinę, historię, geografię i matematykę.

W swojej pracy reprezentował niezmiernie aktywną postawę. Był przez wiele lat opiekunem biblioteki nauczycielskiej. Corocznie organizował dochodowe imprezy na doposażenie bursy. Prowadzone zajęcia zyskały aprobatę władz oświatowych, które wysłały profesora do Grazu. Ważna działalność profesora Hedwika dotyczyła dożywiania młodzieży. Przez cały okres swojej pracy pedagogicznej był opiekunem kuchni szkolnej. Sprawozdania podają, że dania były często jedynymi ciepłymi posiłkami dla wielu uczniów.

Z inicjatywy dyrektora Zbierskiego dla uczniów dojeżdżających została utworzona świetlica, w której młodzież mogła, oczekując na pociąg, czytać dzienniki i tygodniki lub grać w szachy czy też warcaby. Opiekunem oraz kierownikiem świetlicy był prof. Hedwik, prowadząc również orkiestrę dętą, uświetniającą wiele uroczystości.

W czasie okupacji prowadził tajne komplety dla młodzieży. Był bardzo wymagającym nauczycielem, obligując swoich uczniów do znajomości w oryginale Fausta i „Hermann Und Dorothea”. Gdy odmówił podpisania volkslisty, został skatowany przez gestapowców.

- Ojciec wrócił z gestapo pobity, był cały czarny od głowy po stopy. Powiedział: "Zobacz synu i pamiętaj” - wspomniał po latach Stanisław Hedwik.

W 1945 roku Karol Hedwik został wybrany - ze względu na posiadany autorytet - przez starostę powiatowego Karola Winiarskiego do zorganizowania szkoły średniej w wyzwolonym Chrzanowie. Zadanie polegało na zajęciu budynku i przygotowaniu go do nauki, powołaniu grona nauczycielskiego oraz przeprowadzeniu naboru do klas. Wywiązał się z niego bardzo dobrze.

Dla swoich uczniów i wychowanków pozostał wielką indywidualnością,  Zmarł 4 czerwca 1965 roku.