@Matka Polka - zastanów się, co Ty wypisujesz. Osobiście widzę jedyną możliwość wykorzystania gogle VR z pożytkiem i uciechą dla dzieciarni. Proponuję, by szkoła przemyślała możliwość wypożyczania sprzętu dzieciom, powiedzmy tak na okres jednego tygodnia, i zmiana użytkownika. Napisałaś, cytuję: Większość z nich nigdy więcej nie będzie korzystać z okularów VR - dobrze, że tu pojawi się taka okazja". O czym Ty piszesz, Ty nie masz zielonego pojęcia o działaniu sprzętu. Zasadności zakupu maszyny hafciarskiej nijak dopatrzyć się nie mogę, to urządzenie dla profesjonalistów, można się podjąć haftowania obrusów, serwetek, sztandarów, sukien ślubnych, pościeli, itd. ale najpierw trzeba zatroszczyć się o zleceniodawcę.

Maruderzy niech sobie sami podcinają skrzydła, a szkołę chwalę za inicjatywę. Ja jestem zdania, że dzieci ze szkoły podstawowej powinny wychodzić z wieloma życiowymi umiejętnościami, a nie tylko z teorią, która w większości przypadków nie jest przydatna do niczego. Większość z nich nigdy więcej nie będzie korzystać z okularów VR - dobrze, że tu pojawi się taka okazja. Być może taka maszyna do szycia sprawi, że jakieś dziecko odkryje w sobie talent krawiecki. I tak dalej. Trzeba pobudzać ciekawość u dzieci i wychodzić poza zgniłą, i sztywną podstawę programową. Na prawdziwą reformę szkolnictwa nie ma szans, więc takie działania tej trzebińskiej szkoły bardzo pochwalam. Niech się szkoła rozwija!

Zakup gogle VR to idea piękna, nie dostrzegam jednak możliwości wykorzystania go w procesie nauczania, zatem zakup skazany na porażkę. Pani dyrektor, jakoś nie wyobrażam sobie, by jedna para gogle VR mogła być użytkowana przez dwoje dzieci. W takim sprzęcie każdorazowo należy regulować rozstaw soczewek, dopasować do rozmiaru głowy, tylko najdroższy sprzęt jest kompatybilny z okularami, podejrzewam, że wasz nie, pominę temat ograniczania przestrzeni do poruszania się. A te maszyny do szycia i haftowania, komu to potrzebne, młodzież potrzebuje ubrań gotowych, markowych, takie zaplecze widziałabym w szkołach odzieżowych, nigdy podstawowych. Szkoły wyposażone są w różnorodny sprzęt, jednak nie jest on wykorzystywany, mojego kalkulatora naukowego nauczyciel nie potrafił uruchomić, o obsłudze nie wspomnę, nawet z telewizora korzysta się nie częściej, niż raz na pół roku. Gdyby polskie szkoły zatrudniły programistów z prawdziwego zdarzenia, to ręczę, że za sześć, siedem lat, Polska stałaby się potęgą w zakresie programowania. Ale nie, programista zbyt dużo kosztuje, zdecydowanie taniej wyjdzie przyuczyć informatyka, który potrafi stworzyć stronę internetową i zainstalować nowy sprzęt w pracowni komputerowej. Tracę wiarę w pedagogów, nigdy nie odnajdą się w technologii informacyjnej, to dla nich czarna magia.

Profesjonalne maszyny i hafciarka w szkole podstawowej? Nie bardzo rozumiem cel tej inwestycji. Czyżby nauczyciele musieli się przebranżowić? Bo przecież uczniowie podstawówki są zbyt młodzi do obsługi takiego sprzętu. Przydałby się w szkole kształcącej krawcowe.