Stowarzyszenie Stacja Chrzanów upamiętniła dyrektora Fabloku Janusza Baurskiego. W niedzielę na stację PKP Chrzanów Śródmieście przyszło całkiem sporo osób.

- 15 grudnia 2024 roku wchodzi w życie nowy roczny rozkład pociągów. Dla nas, chrzanowian, jedną z nowinek jest wprowadzenie pociągu relacji Czechowice Dziedzice – Chrzanów – Dębica i z powrotem, który z inicjatywy Stowarzyszenia „Stacja Chrzanów”, dla upamiętnienia wybitnego przemysłowca, będzie nosił imię Janusz Baurski. Wydarzenie ważne, bo to jest stworzenie ciekawego pomnika dla osoby bardzo zasłużonej dla naszego miasta i dla fabryki lokomotyw w Chrzanowie – powiedział w rozmowie z „Przełomem” Krzysztof Brandys, prezes Stowarzyszenia „Stacja Chrzanów”.

[WIDEO]9756[/WIDEO]
 

Serdeczne podziękowania dla Stowarzyszenia „Stacja Chrzanów”. Całe moje życie upływa w kulcie dokonań mojego dziadka. Ojciec wpoił mi miłość do zasług Janusza Baurskiego – wyznał jego wnuk Jerzy Baurski.

Kim był Janusz Baurski?

Urodzony we Włocławku 3 sierpnia 1896 roku, syn Stefana (przemysłowca) i Anastazji. Janusz Baurski wychowany został w duchu patriotycznym wraz z sześciorgiem rodzeństwa. W 1913 r., w wieku piętnastu lat, ubiegał się w szkole o wprowadzenie języka polskiego, za co zapłacił pobytem w carskim więzieniu. Wykupiony potem przez ojca. Za zasługi podczas wojny polsko-bolszewickiej odznaczony Odznaką Obrońców Kresów Wschodnich, Krzyżem Legionowym oraz dwoma Krzyżami Walecznych.

[FOTORELACJA]5309[/FOTORELACJA]

Po demobilizacji kontynuował studia na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Budowy Maszyn. W 1925 r. uzyskał dyplom inżyniera mechanika ze specjalnością obróbki metali. Samodzielną pracę rozpoczął w Głównych Warsztatach Kolejowych w Nowym Sączu, w 1927 zatrudniony w Spółce Akcyjnej Budowy Parowozów w Warszawie na stanowisku kierownika Kuźni, a następnie – w 1934 – został inspektorem Zakładów Uzbrojenia Warszawa.

Po wybuchu II wojny światowej – na prośbę prezydenta Stefana Starzyńskiego – pomagał w obronie Warszawy z ramienia technicznej służby cywilnej, będąc jednocześnie zatrudnionym w stołecznym Przedsiębiorstwie Robót Ziemnych. Od 1941 roku do końca okupacji niemieckiej mgr inż. Baurski kierował pracą Fabryki Marmolady i Wyrobów Cukierniczych „Społem” w Częstochowie. Tam, jako oficer w szeregach Armii Krajowej, miał możliwość współpracy z harcerzami i żołnierzami w konspiracji.

W 1945 Janusz Baurski został Naczelnym Dyrektorem Pierwszej Fabryki Lokomotyw w Polsce „Fablok” w Chrzanowie. Podczas swojej kadencji musiał zmierzyć się z odbudową zakładu po zniszczeniach wojennych (80% polskich parowozów uległo zniszczeniu i rozkradzeniu). Po objęciu stanowiska i przybyciu do Chrzanowa, 15 sierpnia 1945, miał zamieszkać w willi z ogrodem przy alei Henryka, należącej do „Fabloku”. Zrzekł się jej jednak na rzecz przedszkola i zamieszkał w przyfabrycznym budynku przy ulicy Paderewskiego. Zbudował Halę Główną Mechaniczną, Narzędziownię, Stolarnię, rozbudował Kuźnię, zbudował Gimnazjum Mechaniczne, Dom Kultury, jak również na szeroką skalę rozbudowywał mieszkania przyzakładowe.

Niestety, po 5 latach owocnej działalności, w wyniku represji stalinizmu, został odwołany ze stanowiska, mimo uzyskania 8-krotnego wzrostu produktywności „Fabloku”.

Był człowiekiem wielkiej prawości i dużej wiedzy, pionierem postępu technicznego i wybitnym organizatorem. Mimo że całe życie był bezpartyjny, zostawał wyznaczany zawsze na najtrudniejsze stanowiska. Wszędzie znajdował uznanie i szacunek przełożonych, kolegów i podwładnych.

Janusz Baurski – mąż Marii i ojciec dwóch synów: Andrzeja i Jacka – zmarł nagle 2 czerwca 1956 roku. Spoczął na cmentarzu parafialnym w Chrzanowie. W dniu 3 maja 2009 roku został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.