Chrzanowski epizod "czerwonych beretów"

Żołnierze 6. Brygady Powietrznodesantowej znani jako ,,czerwone berety" kojarzeni są przede wszystkim z Krakowem, ale bataliony tej jednostki stacjonowały także w Bielsku-Białej, Niepołomicach czy Gliwicach. Nim żołnierze brygady zasłużyli na swoje miano, ich poprzednicy musieli przejść długą drogę, na której był także Chrzanów.

6 Dywizja Piechoty, przyszła dywizja powietrzno-desantowa, została sformowana w lipcu 1944 roku na terenie dzisiejszej Ukrainy, a w jej szeregi trafiali mieszkający tam Polacy. Szlak bojowy jednostki obfitował w krwawe walki o Warszawę, przełamanie Wału Pomorskiego i Kołobrzeg. Za walki na Pomorzu Zachodnim w 1945 roku jednostka otrzymała później nazwę ,,Pomorska". Żołnierze 6. DP walczyli na terenie Niemiec i doszli do Łaby, gdzie spotkali się z oddziałami amerykańskimi. Po wojnie wrócili do kraju pełnić wyznaczone im zadania związane z obroną granic.

Przez krótki okres, na przełomie 1945 i 1946 roku, jednostki 6. DP stacjonowały na ziemi chrzanowskiej. Dowództwo dywizji i 15. samodzielny batalion łączności znalazły się w Chrzanowie, a oddziały 16. Pułku Piechoty w Szczakowej. W pobliżu, w Oświęcimiu, zakwaterowano 18. Pułk Piechoty i 5. samodzielny dywizjon artylerii zmotoryzowanej (potem, na wiele lat z Oświęcimiem związany był 10. Batalion Powietrznodesantowy). Kolejnym, przewidzianym już na dłużej miejscem stacjonowania był Kraków. Tam, w 1957 roku dywizję przeformowano w 6 Pomorską Dywizję Powietrznodesantową, a żołnierze zamienili rogatywki na czerwone (tak naprawdę bordowe) berety. W 1986 roku 6 PDPD została przeorganizowana w 6 Brygadę Desantowo-Szturmową. Obecnie używana jest nazwa 6. Brygada Powietrznodesantowa.
Przełom nr 18 (1191) 6.5.2015