Kto to jest adwokat kościelny?

Wiele osób uważa, że w procesach kościelnych, np. w sprawie o unieważnienie małżeństwa kościelnego jako reprezentant stron może występować każdy prawnik. Nie jest to prawda, ponieważ uprawnionymi do tego osobami są wyłącznie adwokaci kościelni. Kim dokładnie są?

Adwokat a adwokat kościelny - różnice

Adwokat kościelny jest w prawie kościelnym odpowiednikiem zwykłego, świeckiego adwokata. Dlaczego powstał taki zawód? Otóż, adwokat, który nie ma ukończonych studiów z zakresu prawa kanonicznego oraz nie posiadających zatwierdzenia przy danym sądzie kościelnym nie może udzielać porad z tej dziedziny prawa. Dlaczego? Jest tak, ponieważ adwokat kościelny różni się od zawodu jakim jest adwokat świecki. Różnica dotyczy:

• miejsca, w którym dany prawnik będzie wykonywał swoją pracę,

• wymaganych cech, które musi posiadać kandydat na prawnika,

• wykształcenia które musi zdobyć, aby wykonywać swoją profesję, oraz

• rodzaju prawa, w którym będzie się obracał na co dzień.

Zawody takie jak adwokat kościelny i adwokat cywilny łączy to, że obydwie te osoby mają wspólny cel - działanie na korzyść swojego klienta.

Adwokat kościelny - kim jest?

Adwokat kościelny, zwany też prawnikiem kanonistą, może być osobą świecką lub duchowną. Aby móc wykonywać swój zawód musi ukończyć studia z zakresu prawa kanonicznego oraz posiadać tytuł licencjata kościelnego. Nie każdy może zostać adwokatem kościelnym. Kandydat musi spełniać dodatkowe wymagania opisane w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku. Zgodnie z nimi, adwokat kościelny musi być:

• pełnoletni,

• nienaruszonej sławy,

• prawdziwie biegły w prawie kanonicznym,

• katolikiem.

Adwokat kościelny ponadto powinien być wpisany na listę adwokatów przy danym sądzie diecezjalnym lub mieć możliwość występowania jako tzw. adwokat ad causam.

Adwokat kościelny - co robi?

Zadania jakie ma adwokat kościelny są podobne do obowiązków posiadanych przez adwokata cywilnego. Podczas procesu, prawnik kanonista zobowiązany jest troszczyć się o właściwy przebieg całego postępowania, odpowiednie reprezentowanie swojego klienta, sporządzanie głosów obrończych, gromadzenie dowodów w sprawie oraz o ewentualne zgłoszenie we właściwym terminie środków odwoławczych od niesatysfakcjonującego wyroku.