Lasy same nie zaczynają płonąć. Za pożarem zawsze stoi człowiek

W tym roku strażacy brali udział w gaszeniu kilkunastu pożarów na terenach leśnych. Największy miał miejsce w Płokach.

Pomimo sprzyjających warunków (susza, wysokie temperatury i silny wiatr), na szczęście w naszych lasach nie doszło w tym roku do dużych pożarów.

Największy miał miejsce 4 września w Płokach. Objął obszar około jednego hektara. Z żywiołem walczyło 16 jednostek strażackich.

- To był trudny teren. Gruba warstwa przysuszonej ściółki, do tego trochę torfu. Po ugaszeniu pożaru trzeba było ten teren jeszcze przelewać wodą, żeby ogień nie rozpalił się ponownie. Działania były długotrwałe, w dodatku w głębi lasu, gdzie dotarcie było utrudnione. Konieczne było więc zaangażowanie dużych sił – mówi mł. bryg. Piotr Bębenek, oficer prasowy Komendanta Powiatowego Państwowej Straży Pożarnej w Chrzanowie i jak dodaje, w tym roku strażacy brali udział w gaszeniu 17 pożarów na terenach leśnych.

Jak podkreśla nadleśniczy Nadleśnictwa Chrzanów Ewelina Boruń, nigdy nie jest tak, że lasy same zaczynają płonąć. Zawsze działa czynnik ludzki.

- Czasem jest to celowe działanie, a czasem ktoś przykładowo rzuci niedopałek papierosa. Wydaje mu się, że przydeptał go i zgasił, tymczasem jest tak sucho, że niedopałek będzie się tlił, aż w pewnym momencie wywoła pożar. W innych warunkach pewnie taka sytuacja nie miałaby miejsca, ale obecnie jest bardzo sucho – mówi Ewelina Boruń.

Gaszenie pożaru w lesie to zupełnie inna akcja niż gaszenie pożaru przykładowo jednego obiektu.

- Często trzeba dojechać daleko w głąb lasu, zorganizować zaopatrzenie wodne, rozwinąć dużo węży strażackich. W lesie ogień się szybko rozprzestrzenia. Zwłaszcza, jeśli wilgotność ściółki jest bardzo niska i wieje wiatr – mówi Piotr Bębenek.

Nadleśnictwo Chrzanów zaliczone jest do pierwszej, najwyższej kategorii zagrożenia pożarowego. Oznacza to, że tutejsze lasy są bardzo palne. Średniorocznie wybucha tu kilkadziesiąt pożarów.