W środę Jadwiga Kapuśnik obchodziła setne urodziny. Na jej losach odcisnęły piętno krwawe wydarzenia, choćby rzeź wołyńska.

Jako dziecko uciekała z rodziną na wschód, kiedy Niemcy zaatakowały Polskę. Z Wrześni dotarli na Wołyń, gdzie wybudowali ładny domek.

- Musieliśmy jednak stamtąd uciekać, bo Ukraińcy rąbali Polaków siekierami. Moja mamusia powiedziała gorzko: jedźmy z powrotem do Wrześni, bo jak tam zginiemy, to przynajmniej od swojej siekiery – wspomina.

Od 1963 r. mieszka w Trzebini, w bloku przy Dworskiej. Przeprowadziła się tutaj ze wspomnianej już Wrześni.

- Jedną z moich ulubionych potraw były pyry, czyli ziemniaki – przyznaje.

Tradycyjne pyry z gzikiem, czyli twarogiem ze śmietaną, mlekiem, cebulą i szczypiorkiem, to danie pochodzące z Wielkopolski.

 

[WIDEO]9348[/WIDEO]

Miała sześcioro rodzeństwa: jednego brata i pięć sióstr.

Pani Jadwiga potrafi długo i ciekawie opowiadać. Ma wciąż dobrą pamięć. Przypomina sobie różne szczegóły z długiego życia. Oczywiście, nie mogło zabraknąć pytania o przepis na długowieczność.

Nie piłam i nie piję żadnego alkoholu. Jak brałam ślub, to nie wiem, czy wypiłam pół kieliszka wódki. I dzięki Bogu jestem zdrowa. Żadnych chorób. Może dwa albo trzy papierosy wypaliłam. Jedna pani podpowiedziała mi, żebym odstawiła kawę. I śpię całą noc – opowiada stuletnia Jadwiga Kapuśnik.