Amortyzacja degresywna to jedna z metod księgowania środków trwałych. Z jej użyciem można zastosować większe odpisy w początkowych latach użytkowania danego środka, by następnie zmniejszać je stopniowo w kolejnych okresach. Kiedy warto wybrać tę opcję i jakie są kluczowe cechy tej metody?
Amortyzacja degresywna, nazywana także amortyzacją przyspieszoną, jest popularnym wyborem przede wszystkim wśród przedsiębiorców chcących zoptymalizować swoje obciążenia podatkowe w pierwszych latach użytkowania środka trwałego. W przeciwieństwie do amortyzacji liniowej metoda degresywna pozwala na większe odpisy amortyzacyjne na początku. Takie rozwiązanie może zatem lepiej odzwierciedlać rzeczywiste zużycie aktywów, a tym samym – zmiany w ich wartości rynkowej.
Amortyzacja degresywna znajduje zastosowanie zwłaszcza w firmach posiadających środki trwałe o dużej wartości i stosunkowo szybkim tempie zużycia. Do takich przedsiębiorstw należą m.in. firmy z branży technologicznej, przemysłowej czy transportowej. W każdym z tych sektorów regularnie wykorzystuje się sprzęty i maszyny, które mogą szybko tracić swoją wartość – głównie ze względu na intensywne użytkowanie, jak również dynamiczny rozwój technologii.
Aby skutecznie zastosować amortyzację degresywną, przedsiębiorcy muszą przestrzegać określonych zasad, które regulują sposób obliczania i dokonywania odpisów. Najważniejszą zasadą jest zmniejszanie podstawy dokonywania odpisów amortyzacyjnych w każdym roku o sumę odpisów dokonanych w roku poprzednim. Otrzymany wynik jest następnie mnożony przez stawkę amortyzacyjną, określoną w wykazie rocznych stawek, który stanowi załącznik do ustawy o podatku dochodowym. Warto przy tym pamiętać, że stawka amortyzacji może być w pewnym zakresie dostosowywana przez podatnika.
Stawkę amortyzacyjną można podwyższyć odpowiednim współczynnikiem, określanym samodzielnie przez podatnika; jego wartość nie może być jednak większa niż 2. Zastosowanie wyższego współczynnika pozwala na skrócenie okresu amortyzacji środka trwałego – może on być nawet dwukrotnie krótszy. Odpisy zmieniają się stopniowo, aż do momentu, w którym rata ustalona wg standardowych zasad byłaby wyższa od wartości odpisywanej raty.
Co ważne, po osiągnięciu punktu, w którym odpisy degresywne są niższe niż w przypadku metody liniowej, podatnik musi przejść na amortyzację liniową. Wiąże się to z brakiem możliwości dalszego stosowania współczynnika podwyższonego, co oznacza, że amortyzacja jest naliczana bez obniżania podstawy. Po przejściu na amortyzację liniową stawka podstawowa może być zmieniona tylko wtedy, gdy występują przesłanki opisane w stosownych artykułach ustawy o podatku dochodowym. Warto także wiedzieć, że amortyzacja degresywna pozwala na odpisy w trzech różnych okresach: co miesiąc, co kwartał lub jednorazowo na koniec roku. Wybór jednej z tych opcji powinien być stosowany przez cały rok podatkowy, uwzględniając przy tym wpływ odpisów na wysokość odprowadzanych zaliczek na podatek.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz