W piątek Władysława Kuglin z Bolęcina ukończyła 100 lat. Bardzo swobodnie rozmawia, co słychać w materiale wideo.

Pani Władysława urodziła się 25 października 1924 r. Dwa dni później sprowadzone ze Szwajcarii prochy Henryka Sienkiewicza spoczęły w katedrze św. Jana w Warszawie, a za półtora miesiąca, 10 grudnia, Władysław Reymont otrzymał literacką nagrodę Nobla za powieść „Chłopi”.

Dziś te znane w polskiej historii wydarzenia wydają się tak bardzo odległe w czasie i jeszcze bardziej uzmysławiają, jak długie życie miała Władysława Kuglin z Bolęcina.

Dzisiejsi stulatkowie byli nastolatkami, gdy 1 września 1939 r. wybuchła wojna. Te dramatyczne wydarzenia często wspominają na uroczystych urodzinach, gdy pojawia się m.in. burmistrz.
 

[WIDEO]9528[/WIDEO]

Opowieść pani Władysławy w pewnym momencie ściska za gardło. W pierwszych dniach niemieckiej napaści – tak, jak wielu mieszkańców gminy Trzebinia – uciekała wraz z rodziną w stronę Ojcowa i Skały, czyli w kierunku północno-wschodnim.

- Jak my uciekali do Ojcowa, to nadeszły samoloty (wrogie). I wojsko (polskie), i myśmy szli razem gościńcem. W pewnym momencie (żołnierze) drą się, żebyśmy się kryli, żebyśmy uciekali do lasu. No bo jak ujrzą (piloci niemieckich samolotów) tyle ludzi, to puszczą co… Zaszliśmy do tego Ojcowa, tam my siedzieli. Za chwilę uciekać dalej trzeba – relacjonuje Władysława Kuglin i w tym momencie zaczyna recytować drżącym głosem:

Uciekali ludzie do miasteczka Skały,

gdzie ich nie dosięgną karabinów strzały.

Niedługo tam byli, znów się Skała pali.

Musieli uciekać pod Sandomierz dali.

I dopiero pod tym Sandomierzem

wszyscy zapłakali, że Polskę Niemcy zabrali.

Burmistrz Trzebini Jarosław Okoczuk, składając życzenia Władysławie Kuglin, mówił, że wygląda na 80 lat.