Marianna Warchoł przeżyła 103 lata

Sędziwa mieszkanka Rozkochowa została pochowana na cmentarzu w Babicach. Urodziła się 30 listopada 1921 roku.

U pani Marianny byliśmy na jubileuszowym przyjęciu, gdy w 2021 r. świętowała 100 lat.

Na świat przyszła w Rozkochowie trzy lata po odzyskaniu przez Polską niepodległości. Dzieciństwo i młodość spędziła w rodzinnej wiosce, którą musiała opuścić jeszcze jako nastolatka.

- Po wybuchy drugiej wojny światowej Niemcy zaczęli wysiedlać ludzi. Mama musiała wyjechać na roboty do III Rzeszy. Pracowała w gospodarstwie u bauera (bogatego, niemieckiego chłopa) w Olbrachcicach (obecne województwo opolskie). Opowiadała, że było bardzo ciężko. Wstawała już o czwartej nad ranem. Razem z innymi kobietami musiała oporządzić krowy i pracować w polu. Widłami ładowała obornik na furmankę i potem musiała go rozrzucać – opowiadała Genowefa Brzeźniak, córka stulatki.

W 1945 r. pani Marianna z powrotem znalazła się w Rozkochowie i niedługo później poślubiła mieszkającego po sąsiedzku Franciszka, który wrócił z Dolnego Śląska, gdzie w czasie wojny pracował w fabryce porcelany.

- Rodzice prowadzili gospodarstwo liczące ponad pięć hektarów. Uprawiali pole oraz chowali konie, krowy, świnie i gęsi, które wieczorami się skubało. Pamiętam to z dzieciństwa. Z kolei jak przyszła jesień, to wyrabialiśmy koszyki z wikliny, którą ścinaliśmy w rejonie Wisły. Tata pracował w Zakładach Chemicznych w Alwerni na zmiany. Nieraz po nocce, zamiast spać, musiał iść robić do pola. Wodociągu wtedy jeszcze nie było we wsi. Wodę trzeba było czerpać ze studni i wiadrami nosić zwierzętom do picia – wspominała córka Genowefa Brzeźniak.