Polska seria political fiction zaczyna się od tego, że marszałek sejmu, Daria Seyda, budzi się w hotelowym pokoju i nic nie pamięta. Nie wiem ja się w nim znalazła, co się działo przez ostatnie godziny.

Na kolejnych stronach obserwujemy już polityczny teatr. Są intrygi, układy, deale...
I choć to całkowita fikcja, to nietrudno dopatrzyć się w niej podobieństw do świata realnego, podobieństw przede wszystkim polegających na metodach i zagrywkach stosowanym przez polityków (bez względu na opcję) w celu zyskania poparcia, a w efekcie władzy.

Warto też dostrzec, że Mróz ma spore szczęście do przewidywania pewnych wypadków. Jakich? Nie będę spoilerował, ale warto pamiętać kiedy książka się ukazała.

Oczywiście okoliczności są inne, konsekwencje również, ale podobieństwo istnieje.

Niestety, przynajmniej dla mnie, w pewnym momencie kolejne tomy serii drastycznie się odrealniają. I z political książki mają coraz mniej wspólnego. Ale, patrząc na całość z dzisiejszej perspektywy, czy sytuacja jest na pewno zupełnie abstrakcyjna?