Oczywiście Druidzie, że błysnąłeś. Lśnisz jak złoto albo i diament na tle antymonitów, sfalerytów i galen. Nawet ten "solarny" temat nie jest w stanie przyćmić Twego blasku.
Widzisz - od razu sięgnęłam po Przewodnik po minerałach. Dostałam go od pewnego starszego pana – geologa z Sierszy. Niestety, pan już nie żyje, ale pozostała mi po nim ta pamiątka i trochę wrażliwości na różne "kamyczki". W przewodniku znalazłam i sfaleryt, i galenę, także ten antymonit ze Szpiglasowej Przełęczy. Teraz już wiem dlaczego w Dolinie Pięciu Stawów, szczególnie w rejonie Szpiglasowego, jest tak szaro z wszelkimi odcieniami srebrzystości. To przez ten antymonit. Mam w pamięci obrazy zwłaszcza zejścia ze Szpiglasowej Przełęczy w stronę Morskiego Oka. Tam już nie jest tak szaro jak od strony Doliny. W ubiegłym roku robiłam podejście pod tę Szpiglasową w celu odświeżenia pamięci, ale zrezygnowałam. Nie tyle z powodów kondycyjnych (tu nie byłoby problemu), bardziej ze strachu. A strach obrał sobie siedzibę nie w nogach, lecz głowie. Zrezygnowałam. Myślę, że dla Twojego syna – Radości Twoich oczu, takie przejście byłoby igraszką.
W okolicach Szpiglasowej Przełęczy jest szaro i srebrzyście, a u nas rudo i czerwonawo przez ten sfaleryt, zwany u Was sfytem. Tak, sfaleryt lubi towarzystwo galeny. Tak pisze w tym przewodniku. I rzeczywiście Szwedom potrzebny był ten sfyt do sporządzania stopów mosiądzu.
Piękną i bardzo zasobną uczynił Pan Bóg dla nas tę ziemię, na której mieszkamy. Trzeba przyznać!
Ale ostatnio to jest tu zasobnie głównie w śmieci, bo jak słusznie zauważył Krzysio – ich wywóz jest zbyt drogi. A niestety sołtysi w naszej gminie czują powołanie bardziej do rozwiązywania problemów oświatowych, a nie tych przyziemnych - śmieciowych. I stąd ten cały bałagan. Tudzież bajzel (bo my przecież z Galicji).
|
