Wisława Szymborska podobno zapisywała swoje wiersze, a przynajmniej ich fragmenty, m.in. na tekturkach od rajstop.

- To prawda. Panie pewnie się na tym znają. Takie z zaokrąglonymi rogami: z jednej strony białe, z drugiej szare - Rusinek zwrócił się do żeńskiej części publiczności.
- Szymborska, jako dziecko PRL-u, wykorzystywała każdy skrawek papieru. Czasem przyjeżdżali do niej poeci z całego świata. Nie mieli śmiałości, żeby jej zadać takie pytanie, więc do mnie się zwracali, czy ona pisze złotym piórem. A ona pisała najtańszymi długopisami, żółtymi z napisem „big". To dalej dociekali: „A na czym pisze?". Odpowiadałem: „Aaa, na takich tekturkach od rajstop". I wtedy czar po prostu pryskał - wspominał Michał Rusinek, sekretarz noblistki, obecnie wykładowca na wydziale polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, autor książki „Nic zwyczajnego. O Wisławie Szymborskiej".

Więcej ciekawostek o Wisławie Szymborskiej, przekazanych przez Michała Rusinka, w najbliższym numerze „Przełomu".