- Dziękuję wszystkim, że o tym pamiętają. Mam nadzieję, że już nikt nie będzie cierpiał w porównywalny sposób. Nawet jak trafią tutaj jacyś obcy, to będą się tak integrować ze społecznością chrzanowską, jak kiedyś Żydzi. Mam nadzieję, że ta pamięć w tym pomoże - mówił Włodzimierz Kac, przewodniczący Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Katowicach.

Chrzanowskie getto utworzone zostało pod koniec 1941 roku w obrębie ulic: Berka Joselewicza, Świętokrzyskiej, Kadłubek, 29 Listopada, Krakowskiej, Garncarskiej, Balińskiej i Sienkiewicza. Nie było otoczone murem, ale stanowiło wyodrębnioną część miasta. Stopniowo przenoszono tam mieszkańców sąsiednich miast (m.in. Trzebini), co pogorszyło i tak złe warunki sanitarne, i mieszkaniowe. Ostateczna likwidacja getta miała miejsce w lutym 1943 r.

Druga część obchodów tego wydarzenia miała miejsce w Domu Urbańczyka. Uczestnicy mogli obejrzeć fragmenty filmu „Kabaret śmierci" w reżyserii Andrzeja Celińskiego, absolwenta I LO w Chrzanowie, nominowanego do Oscara za dokument „Dzieci z Leningradzkiego" (wyreżyserowany wspólnie z Hanną Polak).

- „Kabaret śmierci" jest trochę kontrowersyjny. Pokazuje jednak rzecz bardzo ważną. Chociaż większość społeczności została zniszczona przez nazistowskie Niemcy, to jednak niektórym udało się przeżyć. To opowieść o artystach żydowskiego pochodzenia, którzy będąc w obozach koncentracyjnych i gettach ludziach, mieli tyle samozaparcia, żeby kontynuować pracę wykonywaną na wolności - opowiadał Andrzej Celiński, mieszkający w Chrzanowie przez dwanaście lat.