Nie masz konta? Zarejestruj się

Świerć w Wilnie

Popularny aktor Kazimierz Jakub Zaklukiewicz zmarł 17 listopada 1998 roku w szpitalu św. Jakuba w Wilnie. Kilka dni później został pochowany Chrzanowie.
47-letni aktor rodem z Trzebini nie odzyskał przytomności po bestialskim pobiciu przez dwóch nastolatków. Osierocił niespełna dwuletnią córeczkę.
 
Ksiądz Robak
Kuba Zaklukiewicz urodził się 25 września 1949 roku w Trzebini. Wydział aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie skończył w 1973 roku. Zagrał około 80 różnych ról dramatycznych. W latach 1973-75 występował w Teatrze Polskim w Zabrzu. Od 1975 do 1980 grał w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu. W latach 1980-94 występował w teatrach Trójmiasta: Wybrzeże w Gdańsku i Miejskim w Gdyni. Za rolę księdza Robaka w inscenizacji „Pana Tadeusza” w Teatrze Muzycznym w Gdyni dostał nagrodę wojewody.
Kolejny sezon spędził w Teatrze im. Szaniawskiego w Płocku. Potem przez dwa lata pracował w Teatrze im. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim.
W Gorzowie rozpoczął pracę od roli Johna Proctora w „Czarownicach z Salem” Arthura Millera w reżyserii Adama Orzechowskiego. Zbierał tam znakomite recenzje. Miał też na koncie kilka ról w teatrze telewizji i filmie.
 
Za 30 dolarów
W listopadzie 1998 r., aktor przyjechał do Wilna, aby zagrać główną rolę w mickiewiczowskim „Konradzie Wallenrodzie” na scenie rosyjskiego Teatru Dramatycznego. Wieczorem wyszedł po papierosy. Został napadnięty w pobliżu hotelu „Velga”, gdzie wymienił w kantorze pieniądze. Napastnicy uderzyli aktora kijem baseballowym i zabrali mu wszystkie pieniądze (miał przy sobie około 30 dolarów) oraz kurtkę.
Kubę Zaklukiewicza, ze złamaną czaszką i wstrząsem mózgu, przewieziono do szpitala św. Jakuba w Wilnie. Zmarł tam nie odzyskawszy przytomności.
Wileńska policja zatrzymała dwóch młodocianych, którzy dokonali napadu: 18-letniego Vadima K. i 17-letniego Arturas S. (karany już dwukrotnie za kradzież), którzy przyznali się do winy.
Pomimo napadu na aktora, teatr z Gorzowa nie odwołał spektaklu. Słowa Konrada Wallenroda czytał z książki przyjaciel zamordowanego aktora Aleksander Maciejewski.
 
To był szok
- Kuba przyszedł do Gorzowa z Gdańska za swoim mentorem, reżyserem Ryszardem Majorem. Od razu był obsadzany w znaczących rolach. Potrafił nawiązywać kontakty z innymi. Dlatego szybko stał się ważną postacią gorzowskiej bohemy. Na ścianie jednej z kawiarni do dziś wisi zdjęcie Kuby, który był jej stałym bywalcem. Inni go lubili. On sam wyróżniał się obowiązkowością. Często nawet gdy zachorował, nie chciał zawieźć kolegów z zespołu i przychodził do pracy. Jego śmierć to dla nas wszystkich był szok. Pogrzeb Kuby w Chrzanowie zgromadził bardzo wielu przyjaciół i znajomych – powiedział nam przyjaciel aktora, kierownik techniczny gorzowskiego teatru Piotr Steblin-Kamiński.
Marek Oratowski
 
Ważniejsze role teatralne
Anioł w „Na szkle malowane” Ernesta Brylla, reż. Mieczysław Daszewski (Zabrze, 1974), Grigorij Smirnow w „Niedźwiedziu” Antoniego Czechowa, reż. Andrzej Przybylski (Zabrze, 1975), Cyryl w „Iwonie księżniczce Burgunda” Witolda Gombrowicza, reż. Jerzy Goliński (Opole. 1976), Sebastian w „Burzy” Williama Shakespear’a, reż. Jerzy Goliński (Opole, 1978), Cześnik w „Zemście” Aleksandra Fredry, reż. Stanisław Hebanowski (Gdańsk, 1982), Henryk w „Ślubie” Witolda Gombrowicza, reż. Ryszard Major (Gdańsk, 1982), Parchester w „Me and my girl” Gay Noela, reż. Jerzy Gruza (Gdynia. 1988), Ksiądz Robak w „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza, reż. Adam Hanuszkiewicz (Gdynia, 1991) , Baptista Minola w „Poskromieniu złośnicy” Williama Shakespear’a, reż. Ryszard Major (Gorzów, 1998)
 
Role w Teatrze TV
Drugi w „Szarej aureoli” wg Juliana Kawalca, reż. Tadeusz Kijański (1976), Manfredi w „Zawiszy Czarnym” Juliusza Słowackiego, reż. Jerzy Goliński (1977), Grain w „Zielonej kakadu” Artura Schnitzlera, reż. Marcel Kochańczyk (1981), Henryk w „Ślubie” Witolda Gombrowicza, reż. Ryszard Major (1983), Prezydent Sądu w „Wilkach w nocy” Tadeusza Rittnera, reż. Krzysztof Gordon (1983), Pan Hilary w „Wychowance” Aleksandra Fredry, reż. Stanisław Hebanowski (1984), Lemuel Guliwer w „Pięciu dniach Lemuela Guliwera”, reż. Marek Okopiński, Wasyli w „Pieniądzach dla Marii” Walentina Rasputina, reż. Marek Okopiński (1987)
 
Rola filmowa
Epizod w filmie „Stan wewnętrzny”, reż. Krzysztof Tchórzewski (1983)