Zawierając związek małżeński, partnerzy zobowiązują się do wzajemnej pomocy. Zgodnie z art. 23 Kodeksu cywilnego małżonkowie mają równe prawa i obowiązki. Są obowiązani do wspólnego pożycia, wzajemnej pomocy i wierności oraz do współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli.
Polskie prawo nie przewiduje możliwości wymuszenia lub wyegzekwowania obowiązku fizycznej opieki nad małżonkiem. Jednak w sytuacji, gdy jedna ze stron nie spełnia ciążącego na niej obowiązku przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny, sąd może nakazać wypłatę wynagrodzenia za prace albo inne należności przypadające temu małżonkowi w całości lub w części na rzecz drugiego małżonka.
Ponadto niewywiązywanie się przez jednego z małżonków z podstawowych obowiązków, jakimi są wspólne pożycie, wzajemna pomoc i wierność może być przesłanką do żądania rozwodu lub separacji.
Niepełnosprawny małżonek ma prawo domagać się także od współmałżonka alimentów. Pomoc dla osoby niepełnosprawnej może być również zapewniona przez ośrodek pomocy społecznej w ramach usług opiekuńczych lub specjalistycznych usług opiekuńczych. Jednakże pomoc taka może być przyznana jedynie na rzecz osoby, która wymaga wsparcia innych osób, a rodzina, w tym wspólnie niezamieszkujący małżonek, a także wstępni, zstępni krewni nie mogą takiej pomocy zapewnić.
W przypadku czytelniczki przeszkodą w uzyskaniu takiej pomocy z OPS jest fakt zamieszkiwania małżonka wspólnie z nią.
(oprac. AJ)
Przełom nr 1 (1225) 5.1.2016